Thursday, December 20, 2012

အေၿခခံ ကဗ်ာ မူလတန္းေက်ာင္း ဒီဇင္ဘာလ တတ္ေၿမာက္မႈ စစ္ေဆးၿခင္း

အေၿခခံ ကဗ်ာ မူလတန္းေက်ာင္း ဒီဇင္ဘာလ တတ္ေၿမာက္မႈ စစ္ေဆးၿခင္း ( ကဗ်ာ) ၁။ကဗ်ာကေလး(၊)ကဗ်ာမ(။)ထည့္ရ်္ ၿပန္ေရးပါ။ (၂)မွတ္ ကဗ်ာသံုးပါး ကဗ်ာဆရာသမားကဗ်ာဘိုးဘြားမိဘစေသာရိုေသထိုက္သူတို႕ကိုကန္ေတာ့ႀကသည္ ကဗ်ာသက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ားကိုေခါင္းေလွ်ာ္ေပးၿခင္းေရခ်ိဳးေပးၿခင္းၿဖင့္ကုသိုလ္ေကာင္းမႈၿပဳႀကသည္ ၂။ေအာက္ပါကဗ်ာစကားလံုးမ်ားၿဖင့္ ကဗ်ာဖြဲ႕ပါ။ (၆)မွတ္ ကဗ်ာႏွစ္သစ္ကူး၊ကဗ်ာအုပ္ခ်ဳပ္၊ကဗ်ာ၀တ္ရည္၊ကဗ်ာလႊင့္ထူ၊ကဗ်ာထိန္းသိမ္း၊ကဗ်ာစည္းသား ၃။ကဗ်ာၿဖည့္ပါ (၃)မွတ္ (က)ကဗ်ာ၏ လြတ္လပ္ေရးကို-------ခုႏွစ္------လ------ရက္တြင္ရရွိခဲ့သည္ (ခ)ကဗ်ာေရးရာတြင္ေခါင္းေဆာင္ကို----------ဟုေခၚသည္ (ဂ)ကဗ်ာကစားၿခင္းသည္----------ေစသည္ (ဃ)ကဗ်ာမ်ားမွာ-------------မ်ားၿဖစ္သည္ (င)ကဗ်ာအံုတစ္အံုတြင္--------တစ္ေကာင္သာရွိသည္ (စ)ကဗ်ာအခါတြင္ကဗ်ာအမ်ားသည္ကဗ်ာမ်ားကို-------ႀကသည္ ၄။ကဗ်ာမ်ားကိုေၿဖပါ (၁၂)မွတ္ (က)ကဗ်ာဟူေသာစကား၏အဓိပၸါယ္ကို ေဖာ္ၿပပါ။ (ခ)ကဗ်ာတစ္အံုတြင္ရွိေသာ ကဗ်ာအမ်ိဳးအစားမ်ားကို ေဖာ္ၿပပါ။ (ဂ)ကဗ်ာ၏အသံုး၀င္ပံုကို ေဖာ္ၿပပါ။ (ဃ)ကဗ်ာေၿမၿခား ကဗ်ာမ်ားကို ေဖာ္ၿပပါ။ (င)ကဗ်ာကစားၿခင္းၿဖင့္ မည္သည့္အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားရသနည္း။ (စ)ကဗ်ာလြတ္လပ္ေရးေန႕ကို အဘယ္ေႀကာင့္ႏွစ္စဥ္က်င္းပသနည္း။ ၅။“ကဗ်ာ၀တ္” ကိုကဗ်ာေရးပါ ။ (၂)မွတ္

က်မ ေမြးေန႕လို႕ဆို ၿပီး သူ….ေလ…….. စေကာ့တလန္တံဆိပ္ကို ၀ယ္လို႕ ေသာက္ေနလိုက္တာ …

ဘ၀ဆိုတာ ရယ္စရာေတာ့ ေကာင္းသား အေဖ အင္းသား အေမ ဘီလူးက်ြန္းသူ တို႕ ရန္ကုန္မွာ ေတြ႕ ခ်စ္ ေပါင္း သင္း လို႕…. မိသားစုေလးၿဖစ္လာ ရွစ္မိုင္ မွာ ေလးဘီး၀န္းနဲ႕ ကပ္လ်က္ စိန္ပန္းၿမိဳင္ရပ္ကြက္ထဲမွာ လူလားေၿမာက္လို႕ အရူးသခ်ိ္ၤဳင္းကုန္းဆိုတာ ေႀကာက္စရာမလိုတဲ့ ကစားကြင္းပါ ထားေတာ့ ရန္ကုန္သူစစ္စစ္ပါ လိႈင္ေကာလိပ္မွာေက်ာင္းတက္ခဲ့တာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သမီးဆိုလား ေရႊတိဂံုဘုရားမွာ ေၿပာမယ္ဆိုေတာ့ ဘာကားမွမရွိဘူး ေၿခလ်င္ေလွ်ာက္လိုက္ရတာ ၿပီးေတာ့ စစ္အာဏာရွင္က အာဏာသိမ္းတာနဲ႕ အဆံုးသတ္လိုက္တာပဲ ရိုးရိုးေလးပါ က်မလဲ ေက်ာင္းဆက္တက္လိုက္တာ ေက်ာင္းဆင္းကာစမွာ အလုပ္ခြင္ထဲတန္းေရာက္ေတာ့တာ တိုင္းေဆာက္ ၁၂ မွာ j e ေလ ပါမစ္နစ္ဆိုတာ နည္းတဲ့ အခြင့္အေရးလား ေၿမာက္ဒဂံု ရုပ္ရွင္ရုံကစ လို႕ ဘာမွန္္း ဘယ္လိုမွ မွန္းလို႕မရတဲ့ ေကာင္ေလးေရာက္လာ ဒီလူဟာ ကိုယ္ခ်စ္ရမယ့္သူလား ဘာမွန္းကိုမသိခဲ့ပါ ေရာက္လာတဲ့ေကာင္ေလးဟာ သူေဌးကားကိုေမာင္းတယ္ စာရင္းဇယားေတြလဲသူပဲ ကိုင္သတဲ့ သူက က်မကို ႀကည့္တာ မရိုးသားးဘူးလို႕ထင္ရ ဒီေတာသားက ငါလို အင္ဂ်င္နီယာကို အင္ဂ်င္နီယာသူေဌးကလဲ စိတ္ညိဳညင္လို႕ ဒီဘဲေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္ သူပံုစံက လိုခ်င္တာ ရေအာင္ယူမယ့္သူမ်ိဳး မိန္းမရေအာင္သူပိုးတာက မၿငင္သာဘူး ႀကည့္ က်မ ကိုမ်ား သူ႕ကိုခ်စ္ရင္ ….. သိလား…….. သူကေယာက္်ားဆိုတဲ့ မာနႀကီး တခြဲသားနဲ႕ ထားလိုက္ေတာ့ ဘာမွန္းမသိတဲ့ အခ်စ္ ဆိုတာႀကီးနဲ႕ သားေလးတစ္ေယာက္ေတာင္မွရ ေရာ ေဟာ လာၿပန္ၿပီ ကဗ်ာစာအုပ္ထုတ္မယ္ဆိုေတာ့မွ သူ႕ ရဲ႕ ဘ၀ ကိုသိရ ပထမ တစ္အုပ္ ကုန္ရေတာ့တာပါပဲ က်မရဲ႕ မူးစု ပဲစု ပိုက္ဆံေတြ လာၿပန္ၿပီ ေနာက္တစ္အုပ္ သူထုတ္ခ်င္တာေတြ ထုတ္ပါ ကဗ်ာကို အရာအားလံုး ထက္သူခ်စ္တာ ဘာေႀကာင့္ပါ လိမ္႕

Saturday, December 15, 2012

ကြမ္းရြက္၊ထုံး၊ကြမ္းသီး နဲ႕ထည့္ခ်င္ရာထပ္ထည့္လိုက္ပါ ကြမ္းယာ

အေရမရ အဖတ္မရပါပဲ- ၀ါးၿပီးေထြးထုတ္ ပစ္လိုက္ရတာပါပဲ၊ ဒါေပမယ့္ စားေနတယ္၊စားေနတယ္။ကြမ္းယာဆိုင္ေတြ ေနရာအႏံွ႕…ၿမန္မာႏိုင္ငံ အႏံွ႕……… ေရႀကီးလို႕ကြမ္းၿခံေတြ ေရၿမ ႈပ္ကုန္လို႕၊ကြမ္းေတြပိုးက်လို႕၊ကြမ္းသီးေစ်းတက္လို႕..စသည္ၿဖင့္၊ ကြမ္းယာ ေစ်းတက္လဲ ကြမ္းယာဆိုင္ေတြ ပိုမ်ားလာေလပဲ။ေလာေလာဆယ္ လုပ္စရာမရွိရင္ ကြမ္းယာဘန္းေလး တစ္ခုတည္ၿပီး ေလွ်ာက္ေရာင္းရင္စားဖို႕ေတာ့ ရမွာ…စသည္ၿဖင့္…. ဘယ္အခ်ိန္ကစလို႕ ကြမ္းစားခဲ့ႀကသလဲဆိုတာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ေသေသခ်ာခ်ာ မသိဘူး။ကြ်န္ေတာ္မေမြးခင္ ကတည္းကစားေနႀကတာ ေသခ်ာပါတယ္။ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ အိမ္မွာငယ္ငယ္ကတည္းက အေဖ့ေႀကး ကြမ္းအစ္ႀကီးနဲ႕စေတြ႕ခဲ့တာပါ။အဖိုးကလည္း ကြမ္းစားတယ္၊အေဖကလည္းကြမ္းစားတယ္၊ကြ်န္ေတာ္လဲ ကြမ္းစားတယ္။အဖိုးနဲ႕အေဖတို႕တုန္းကေတာ့ကြမ္း/ကြမ္းသီး/ဗမာေဆးရြက္ႀကီး/ထံုး(တခ်ိဳ႕ကေတာ့ရွားေစးပါတယ္)ဒါပါပဲ။ကြ်န္ေတာ္တို႕ေခတ္က်ေတာ့ မ်ားလိုက္တဲ့ အိႏိၵယေဆးေမႊးေတြ…..ႏိုင္တီးတူး၊စစ္ကနယ္၊ဘုရင္မ၊ ဆာဂါ၊ဟမ္ဒရက္၊ႏွပ္ေဆး၊ေဆးေပါင္း……….စသည္ၿဖင့္ေပါ့။ ခု…..ႀကားေနရၿပန္ၿပီ…“မင္းတို႕ေကာင္ေတြက ၊ေတာ္ေတာ္ပိန္းတဲ့ေကာင္ေတြ..ဘာေဆးေမႊးလဲ၊ဘာတံဆိပ္လဲ ဘာအမ်ိဳးအစားကိုလိုခ်င္လဲ၊ငတံုးေတြ ၊မင္းတို႕စားေနတာ အတုေတြကြ၊လာစမ္းပါ၊လိုခ်င္တဲ့တံဆိပ္ရမယ္၊ငါ တို႕ရပ္ကြက္ထဲကထြက္တာ”တဲ့။ ရႈပ္ေနတာ၊ရႈပ္ေနတာ ကြမ္းယာ ကိစၥ။ ငယ္ငယ္က၊ စာအုပ္ထဲမွာဖတ္ဖူးတာက “တံတားဦးက ကြမ္းႏု၀ါ ငၿမာကေဆး ကိုင္းထံုးၿဖဴ ၿပည္ရွား သာ၀ါးလို႕ ေထြး” တဲ့။ ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက ဘုရင္ႀကီးတစ္ပါးဟာ နန္းေတာ္တိုင္ေတြမွာ ထံုးေတြေပေနတာေတြ႕ေတာ့ စည္းကမ္းတစ္ခု သတ္မွတ္တယ္၊ဘယ္သူၿဖစ္ၿဖစ္၊နန္းေတာ္တိုင္မွာ ထံုးေတြကပ္သုတ္ရင္ “လက္ညွဳိးၿဖတ္ေစ”တဲ့။တစ္ေန႕မွာ ဘုရင္ႀကီးဟာ ေယာင္ၿပီး နန္းေတာ္တိုင္မွာ လက္ကထံုးကို သုတ္မိခဲ့တယ္။မူးႀကီးမတ္ရာေသနာ ပတိေတြကေတာ့ ဘာမွ မေၿပာရဲႀကဘူး။နည္းနည္းေလး လြတ္သြားတဲ့ သတိကို ဘုရင္ႀကီးက သိေတာ္မူခဲ့တယ္။ “ငါ သုတ္လိုက္မိၿပီ၊ငါဘာလုပ္ရမလဲ” ဘုရင္ႀကီးဟာ ႀကာႀကာမစဥ္းစားပါဘူး၊လက္သံုးေတာ္ သံလ်က္နဲ႕ သူ႕ရဲ႕ လက္ညိွဳးကိုၿဖတ္လိုက္ေတာ္မူသတဲ့။ ဒီ ရာဇ၀င္ေလးကို ဖတ္မိေတာ့ “ေႀသာ္ဒီလို ဘုရင္လဲ ရွိပါလား”လို႕ေလးစားခ်ီးက်ဴးမိတယ္ဗ်။ ဒါ….ကြမ္းနဲ႕ပတ္သက္တဲ့ ရာဇ၀င္ပါ။ “ ကြန္းမန္း/ထံုးမန္း ေတြစြမ္းလိုက္တာ၊ဓါးခုတ္ရင္ ဓါးက်ိဳး၊လွံထိုးရင္ လွံေခြ ဒါေတြကို မင္းတို႕ကရယ္ႀကမွာ ေသနတ္ၿပီးတယ္၊က်ည္လံုး၀ကိုမထြက္တာ၊ထိုးလိုက္/ခုတ္လိုက္လို႕ေသြးထြက္လာရင္ လက္နဲ႕သပ္ခ်လိုက္ ထြက္ေနတဲ့ေသြးေတြ ခ်က္ခ်င္းတိတ္သြားတယ္ကြ” တဲ့။ ေပါင္မွာ ထိုးကြင္းေတြ အၿပည့္နဲ႕ဘႀကီးတစ္ေယာက္ေၿပာခဲ့တာ ခုထိ မွတ္မိေနတယ္။(ခု ေခတ္စားေနတဲ့ တက္တူးေတြကို ရယ္ႏိုင္တဲ့ ၿမန္မာ့ ရိုးရာ ထိုးကြင္းဗ်၊ ကြမ္းသီးကို ပါးေစာင္မွာ ခဲထားရင္း စုတ္ခ်က္ထိုးလို႕နာတာကို ဗမာ့သတၱိ အၿပည့္ နဲ႕ အထိုးခံတဲ့ ေရွးၿမန္မာ ႀကီးေတြ) ဗ်တ္၀ိကိုသတ္လို႕မရလို႕ သူ႕ခ်စ္သူ မအိုစာက“ကြမ္းတစ္ယာ၊ေရတစ္မႈတ္နဲ႕”အားေလွ်ာ့ခိုင္းမွသတ္လို႕ရတာ ေတြ၊ ကြမ္းစားရင္ ၿဖစ္တတ္တဲ့ကင္ဆာေရာဂါေတြ၊ “ကြမ္းမစားရ၊ကြမ္းစားေနသူမ်ား မ၀င္ရ”ေတြ၊ တစ္ခါတုန္းက ႏိုင္ငံေက်ာ္အဆိုေတာ္ ေလးၿဖဴတစ္ေယာက္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာက်င္းပတဲ့ ဂီတပြဲေတာ္တစ္ခုကို သြားေရာက္ေဖ်ာ္ေၿဖခဲ့ဘူးတယ္။ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္သီခ်င္းေတြကို သီဆိုရတဲ့ပြဲဆိုေတာ့ ကြယ္လြန္သြားၿပီၿဖစ္တဲ့ အဆိုေတာ္ထူးအိမ္သင္ရဲ႕ “ရာဇ၀င္မ်ားရဲ႕သတို႕သမီး”ကိုဆိုခဲ့တယ္တဲ့။သူဟိုမွာေနတဲ့အခိုက္ အခက္အခဲတခ်ိဳ႕ ေၿပာၿပပါဆိုေတာ့(အင္တာဗ်ဴးမွာ)“ကြမ္းမစားရတာေနရခက္တယ္” တဲ့၊ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကေတာ့ဒီလိုေၿပာတယ္“ဘယ္ကလာလာ သီရီမဂၤလာေစ်းမွာဂိတ္ဆံုးတာ”တဲ့……… (ေသာ္ဇင္အုန္း)

ဒီေနရာကို အခ်စ္က ေရာက္လာခဲ့တာေပါ့

နာမည္ေတာ့ေရးတတ္တယ္ မွတ္ပံုတင္နံပါတ္ေတာ့ အလြတ္မရဘူး သဲတစ္ေတာင္း ေက်ာက္တစ္ေတာင္းႏိုင္ကတည္းက အလုပ္စလုပ္ခဲ့တာ (ငယ္ငယ္ကတည္းက ငါးရွာ ပလပ္စတစ္ေကာက္တာေတြမပါ) ခု……ေၿမႀကီးကို လိုခ်င္တဲ့ပံုစံအတိုင္း က်က်နနတူးႏိုင္တယ္ မဆလာေဖ်ာ္ေဟ့….ဆိုရင္ ပန္းရံဆရာကိုေမးစရာမလိုေတာ့ဘူး ၁း၃ ၁း၄ ၁း၅ ေက်ာက္ေလာင္းမွာဆိုရင္ ၁း၃း၆ ၁း၂း၄ အိုဗ်ာ ေၿပာစရာကိုမလိုေတာ့တာ အုတ္စီရမွာ ေခ်ာရမွာ ဘယ္ႏွအိတ္စပ္ဆိုတာကစ ကြ်မ္းေနၿပီ သူ႕ကိုဒီအလုပ္ထဲမွာပဲေတြတာ သူလဲေနာက္လိုက္ ကိုလဲလူႀကမ္း လြမ္းခန္းေတြမရိုက္ခ်င္ပါဘူး ယူႀကၿပီးရင္လဲ ဒီအလုပ္ပဲ ဆက္လုပ္ရမွာေပါ့။ ။ (ေသာ္ဇင္အုန္း) ၃၁.၁၀.၂၀၁၂

Monday, November 5, 2012

အတိတ္ဆီၿပန္မသြားႀကေတာ့ဘူးဆိုေပမယ့္ အတိတ္ကိုၿပန္မသြားႀကေတာ့ဘူး

ေမ့ထားႀကတယ္ ေမ့ထားတယ္ဆိုတာထက္ ေမ့ေနေယာင္ေဆာင္ထားလိုက္ႀကတယ္ တစ္ခါတေလ ေၿပာမိႀကရင္ေတာင္မွ စကားစကို ၿဖတ္ထားလိုက္ႀကတယ္ အဲဒီတုန္းက ဆိုတဲ့ စကားစကို ေၿပာမိတဲ့သူ က ခ်က္ခ်င္း စကားလမ္းေႀကာင္းကိုေၿပာင္းပစ္လိုက္တယ္ ခဏ ေလး ၿပန္ေၿပးသြားတဲ့ စိတ္ ထဲ ကို ဘယ္သူမွ ၿပန္မသြားႏိုင္ေအာင္ လမ္းေႀကာင္း ကို တၿခား နယ္ ထဲ ဆြဲေခၚပစ္လိုက္တယ္ ခဏ ေလးပါ ခဏေလးပဲ ခဏေလး မ်က္လံုးေတြထဲက မ်က္လံုးေတြ ကို ဖ်ပ္ကနဲ မ်က္ေတာင္ခပ္ပစ္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေလးမွာပဲ လမ္းေႀကာင္းကိုလႊဲလိုက္တယ္…… ေသာ္ဇင္အုန္း

သီခ်င္းႀကိဳက္တဲ့ေကာင္

တြံေတးသိန္းတန္ကို ႀကိဳက္တယ္ သူ႕သီခ်င္းေတြ ေအာ္ဆိုတယ္ ခင္၀မ္းႀကီးကို အသံေလးႀကားတာနဲ႕ ခိုက္မိေတာ့ ကြ်န္ေတာ္သြားေတာ့မယ္ သီခ်င္းသံဟာ မ်က္ရည္က်ခဲ့ အေမ့ရဲ႕ဒုကၡအိုးေလးဆိုတာ အတူတူပါပဲ ထူးအိမ္သင္ကိုပဲ အဆိုေတာ္လို႕ ခုထိထင္ေနတုန္း သူတို႕ေတာ့သက္ရွိထင္ရွားမရွိေတာ့ပါဘူး ကြ်န္ေတာ္ရွင္ေနေသးေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္အနားမွာသူတို႕ရွိေနတယ္ ကြ်န္ေတာ္လဲသူတို႕သြားရာလမ္းအတိုင္း လိ္ုက္ရမွာ အဲ ဒီမွာ သီခ်င္းေတြ ဆက္နားေထာင္မယ္။ ။ (ေသာ္ဇင္အုန္း) ၂၇.၁၀.၂၀၁၂

စိတ္

ကုလသမဂၢအေထြေထြအတြင္းေရးမႈးခ်ဳပ္ မၿဖစ္ခ်င္ဘူး၊သမတႀကီးမၿဖစ္ခ်င္ဘူး၊လႊတ္ေတာ္အမတ္ မၿဖစ္ခ်င္ဘူး၊ ႏိုင္ငံေရးသမား မၿဖစ္ခ်င္ဘူး……………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………………… ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္လဲမၿဖစ္ခ်င္ဘူး၊အဆိုေတာ္လဲ မၿဖစ္ခ်င္ဘူး၊ဒါရိုက္တာလဲမၿဖစ္ခ်င္ဘူး…………………….. ဘီလွ်ံနာလဲမၿဖစ္ခ်င္ဘူး၊ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္လဲ မၿဖစ္ခ်င္ဘူး……………………………………………။ တကယ္ေတာ့ က်န္ခဲ့တဲ့ စကၠန္႕အနည္းငယ္အခ်ိန္က က်ေနာ္ၿဖစ္ခ်င္ခဲ့တဲ့ အရာေတြပါ……………………….. (ေသာ္ဇင္အုန္း)

စြန္႕လႊတ္ခဲ့ရတဲ့အလုပ္ကေလးတစ္ခု

ကြ်န္ေတာ္ ၄တန္းေက်ာင္းသားဘ၀က အၿဖစ္အပ်က္ေလးပါ- ကြ်န္ေတာ္တို႕အိမ္ရဲ႕မ်က္ေစာင္းထိုးမွာအေဖ့သူငယ္ခ်င္းအိမ္ရွိပါတယ္။သူတို႕အိမ္မွာမိသားစုတႏိုင္ဇီးထုပ္လုပ္ ငန္းေလးရွိပါတယ္။ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြမွာက်ေနာ္လည္းသူတို႕အိမ္အလည္သြားရင္း ဇီးထုပ္ေတြကို ကူထုပ္ ေပးခဲ့ပါတယ္။တေန႕အေဖ့သူငယ္ခ်င္းက - “သား ဇီးထုပ္ေတြကိုေက်ာင္းမွာယူေရာင္းပါလား သားမုန္႕ဖိုးရတာေပါ့၊ဦးကေရာင္းရတဲ့အေပၚမူတည္ၿပီးသားကိုမုန္ကိုမုန္႕ဖိုးေပးမယ္ေလ” လို႕ေၿပာပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္လဲသူေၿပာတာလက္ခံၿပီး အတန္းထဲမွာ ဇီးထုပ္ေတြေရာင္းပါတယ္။ “ဇီးထုပ္က ေဆးသႀကားမပါေတာ့စားလို႕ေကာင္းပါတယ္”လို႕ဆရာမေတြကေၿပာပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ဇီးထုပ္ေတြကို ၃တန္း၊၂တန္း၊၁တန္း၊သူငယ္တန္းေတြကလဲ၀ယ္စားခဲ့ႀကပါတယ္။ ဇီးထုပ္ေရာင္းေကာင္းေတာ့ က်ေနာ္လဲမုန္႕ဖိုးမ်ားမ်ားရတာေပါ့။ဒီလိုနဲ႕ တစ္လေလာက္ႀကာတဲ့ေန႕တေန႕မွာ အတန္းပိုင္ဆရာမကကြ်န္ေတာ္ကိုေၿပာပါတယ္။ေၿပာေနတုန္းဆ၇ာမမ်က္ႏွာကစိတ္မေကာင္းၿဖစ္ေနပံုပါ။ သူေၿပာတာအမ်ားႀကီးပါ-ဆိုလိုရင္းကေတာ့ “ေက်ာင္းမွာေစ်းေရာင္းဖို႕ ေက်ာင္းေစ်းတန္းကေစ်းသည္ေတြကိုပဲခြင့္ၿပဳထားတာ၊ သူတို႕ကလြဲၿပီးဘယ္သူမွေက်ာင္းမွာေစ်းေရာင္းခြင့္မရွိဘူး”ဆိုတာပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္လဲစိတ္မေကာင္းစြာနဲ႕ပဲ ဇီးထုပ္ေရာင္းတဲ့အလုပ္ကိုစြန္႕လႊတ္ခဲ့ရပါတယ္။ ။ (ေသာ္ဇင္အုန္း)

စစ္အေႀကာင္းရုပ္ရွင္

လြန္ခဲ့တဲ့၂၅ႏွစ္ေက်ာ္………. ၿမန္မာ့ရုပ္ၿမင္သံႀကားကထုတ္လႊင့္တဲ့ရုပ္ရွင္ကားေလးတစ္ကားႀကည့္ခဲ့ရဘူးတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ရုပ္ၿမင္သံႀကားစက္ပိုင္ဖို႕ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ေလးေငြေႀကးၿပည့္စံုမွ ၊ကြ်န္ေတာ္တို႕ တၿမိဳ႕လံုးမွာ လက္ခ်ိဳးေရတြက္လို႕ရတယ္။စေန/တနဂၤေႏြေန႕ေတြမွာရုပ္ရွင္ကားေတြလာတတ္တယ္။ေက်ာင္းပိတ္ရက္ အေမ့ဆီကမုန္႕ဖိုးေတာင္းၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕အတူ တီဗီႀကည့္ဖို႕ဘူတာနားကပိုက္ဆံငါးမူးေပးႀကည့္ရတဲ့ တီဗီရံုဆီသြားႀကတာ…. အဲဒီေန႕ႀကည့္ရတာက ရုရွ ရုပ္ရ်င္ကားပါ။အဂၤလိပ္လိုစာတန္းထိုးေလးနဲ႕ ဇာတ္လမ္းအစမွာ--အဘြားအိုတစ္ေယာက္ရြာအ၀င္လမ္းမမွာ သူ႕သားရဲ႕အိမ္အၿပန္ကိုေမွ်ာ္ေနတဲ့အခန္းနဲ႕ စပါတယ္။ေနာက္ဇာတ္လမ္းေၿပာသူ(သူ႕သားရဲ႕ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလး)ကသူ႕ရဲ႕သားစစ္ပြဲတစ္ပြဲမွာ ရန္သူေတြ နဲ႕ရင္ဆိုင္တိုက္ႀကရင္းရန္သူ႕တင့္ကားတစ္စီးကိုရဲရဲ၀န္႕၀န္႕သတၱိရွိစြာ ဖ်က္ဆီးအႏိုင္ယူခဲ့ပံုေတြနဲ႕အတူခြင့္ ရက္ရွည္ရလို႕မိခင္ထံခဏၿပန္လာပံုေတြၿပပါတယ္။ (စစ္သားေလးဟာတကယ္ေတာ့စစ္တိုက္ခ်င္လို႕စစ္သားၿဖစ္ခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး၊အမိရုရွၿပည္ႀကီးကို က်ဴးေက်ာ္လာသူေတြရဲ႕ရန္ကတြန္းလွန္ဖို႕စစ္ထဲ၀င္ခဲ့သူတစ္ဦးပါ) စစ္သားေလးဟာမီးရထားစီးလို႕အေမ့မ်က္ႏွာကိုၿမင္ေယာင္ရင္းေပ်ာ္လို႕-ရြာထိပ္မွာအေမေမွ်ာ္ေနမွာကို ၿမင္ေယာင္လို႕ေပါ့- ခဏေလးပါပဲစစ္သားေလးစီးလာတဲ့မီးရထားဟာရန္သူ႕ေလယာဥ္ပ်ံေတြရဲ႕ဗံုးေတြေအာက္မွာတိမ္းေမွာက္ခဲ့ရပါတယ္။ၿမင္မေကာင္းေအာင္အေလာင္းေတြဒဏ္ရာရသူေတြနဲ႕စစ္ေၿမၿပင္ကၿပန္လာတဲ့စစ္သားေလးဟာစစ္ေၿမ ၿပင္တစ္ခုကိုထပ္မံရင္ဆိုင္ရၿပန္ပါၿပီ။ၿပန္ခုခံ/ၿပန္ပစ္လို႕မရ လိွမ္႕ခံေနႀကရတဲ့စစ္ေဘးဒုကၡသည္ေတြကို သူတတ္ႏိုင္သမွ်ကူညီပါတယ္။အေမေမွ်ာ္ေနမွာသိေတာ့ ရရာကားႀကံဳနဲ႕ရြာဆီသြားခဲ့ပါတယ္။ဒါေပမယ့္ ေနရာတိုင္းမွာဒဏ္ရာရသူေတြ ၿပည့္လို႔….. သူတတ္ႏိုင္သမွ်ၿပဳစု ကူညီ ရင္းးးးးးးးးးးးး သူ႕ခြင္႕ရက္ေစ့သြားပါေတာ့တယ္….. သူလဲအေမ့ဆီမေရာက္ေတာ့ပဲ စစ္ေၿမၿပင္ကိုၿပန္လာခဲ့ရပါေတာ့တယ္။ တိုက္ပြဲတစ္ပြဲမွာသူ က်ဆံုုးသြားခဲ့ပါတယ္ ဒီလိုနဲ႕စစ္ႀကီးလဲၿပီးဆံုးသြားခဲ့ပါၿပီ အဘြားအိုတစ္ေယာက္ကေတာ့ ရြာအ၀င္လမ္းမမွာ စစ္ႀကီးၿပီးလို႕ၿပန္လာမယ့္သူ႕ရဲ႕သားေလးကို ေန႕တိုင္းေမွ်ာ္ေနရင္းးးးးးးးးး ဇာတ္ကားၿပီးဆံုးသြားပါေတာ့တယ္။ .။ (ေသာ္ဇင္အုန္း)

သစ္သီးေတြစားတဲ့နတ္သားေလးေတြ

အသက္ႀကီးလာေတာ့(၄၂ ပါ) ငယ္ဘ၀ေတြကိုလြမ္းမိတယ္။ “အကိုက သမိုင္းေတြပဲၿပန္ၿပန္လွွန္ေနတာ၊တစ္ခါလာလဲ အကိုတို႕တုန္းကဘယ္လို /ဘယ္လို မေၿပာနဲ႕ေတာ့ အတိတ္ေတြ သမိုင္းေတြလာမလွန္နဲ႕”တဲ့ ႀကားလိုက္ရတဲ့ အသံေလးကရင္ကိုနင္႕ေစပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကလဲ မလွမပ ၿဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ အတိတ္ကိုဂုဏ္ယူ၀ံ့ႀကြားစြာေၿပာၿပေနတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ဒီလိုၿဖတ္သန္းခဲ့ႀကတယ္ ညီတို႕ဒီအရြယ္မွာ အကိုတို႕ဒီလိုေနခဲ့ရတယ္ ဒီလိုထပ္ၿပီးမေနေစခ်င္ဘူး တစ္စံုတစ္ရာ အက်ိဳးေလးရေစခ်င္လို႕ ေၿပာၿပေနတာပါ……လို႕ စကားနဲ ရန္စဲ စကားစကိုၿဖတ္လိုက္ပါတယ္…… ထားေတာ့…… တက္ႀကြတဲ့လူငယ္နဲ႕ ဘယ္သူမွရင္ဆုိင္လို႕ မရဘူးဆိုတာ သိပါ့။ ဘာလို႕သိလဲ ဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လဲ ဒီ…. လို…. အသက္ႀကီးလာတာ မို႕ ပါ….. ထားေတာ့ဗ်ာ ဒီေန႕ဟာ အဖိတ္ေန႕ သီလရွင္ေတြဆြမ္းဆန္အလႈခံထြက္တဲ့ေန႕ ကြ်န္ေတာ့္သား ၇ႏွစ္သားကို ေမးႀကည့္မိတယ္ “သား ၊သိလားး သီတင္းကြ်တ္ဆိုတာ ေလ”ဆိုေတာ့ “သီတယ္ေဖေဖ၊ ဘုရားကနတ္ၿပည္က ေန လူ႕ၿပည္ၿပန္ဆင္းလာတာေနာ္”တဲ့ ဟုတ္ပါၿပီ၊နတ္ၿပည္ကိုသူဘာသြားလုပ္တာလဲ ….လို႕ေမးေတာ့ “သူ႕အေမ၊ကိုေက်းဇူးဆပ္ဖို႕ တရားသြားေဟာၿပီး ခုလိုေန႕မွာ ၿပန္လာတာေပါ့လို႕ ဆရာမကသားတို႕ကိုေၿပာတယ္” တဲ႕ ဟုတ္ကဲ့ မနက္ၿဖန္ “သီတင္းကြ်တ္လၿပည့္”ပါ ဒီေန႕က ၿမန္မာလူမ်ိဳးေတြအေခၚအရအဖိတ္ေန႕ေပါ့ လြမ္းမိတယ္…..ဗ်ာ ဟိုးးးးးးးးး လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ သံုးဆယ္ေက်ာ္က ငယ္ဘ၀ ေဆာ့မယ္ စားမယ္ ဆိုတဲ့ ငယ္ဘ၀ေလးကို………………………. ဟဲ့ …..ေၿဖးေၿဖးစားစမ္းပါ ဘုရားကထြက္မေၿပးပါဘူးဟယ္ အေမဘယ္လိုေၿပာေၿပာ ပန္းကန္ထဲက ထမင္းဟင္းေတြကို ပါးစပ္ထဲ အတင္းထိုးသပ္လို႕ မ်က္ႏွာကလဲအိမ္ေရွ႕လမ္းမကိုႀကည့္ေနတာ ဟိုေကာင္ေတြလာေတာ့မွာ ၿမန္ၿမန္စားမွ….စိတ္က လမ္းမေပၚမွာ။။ ထမင္းတစ္ပန္းကန္ဘယ္လိုကုန္သြားလိုက္လဲ မသိဘူး ပုဆိုးနဲ႕ လက္သုတ္လို႕ အိမ္ေရွ႕လမ္းမေပၚ ေၿပးထြက္လိုက္တယ္….ေနာက္မွာေတာ့“ဟဲ့…ေကာင္ေလး…ေၿဖးေၿဖး….”လို႕အေမကေအာ္ေၿပာေနသံေတာ့ ႀကားသလိုလို ….. လမ္းမေပၚေရာက္ေတာ့ ဟုိေကာင္ေတြကအဆင္သင့္ “မင္းကႀကာလိုက္တာ”လို႕ေတာင္အၿပစ္တင္ႀကေသးတယ္။ ဘုရားရင္ၿပင္ေတာ္ေပၚေရာက္ေတာ့ ရုပ္ရွင္ေတာင္ၿပေနၿပီ က်ေနာ္တို႕ေတြကရုပ္ရွင္မႀကည့္ပါဘူး ခုမွေဆာ့ရတာ ရင္ၿပင္ေတာ္တစ္္ခုလံုး ကြ်န္ေတာ္တို႕အသံေတြဆူညံလို႕….. ေခြ်းေတြကေရေတြလို ကြ်န္ေတာ္တို႕ ကိုယ္လံုးေတြေပၚမွာရႊဲလို႕…. ေပ်ာ္လိုက္တာ ေဆာ့ေနႀကရင္း….. ရုပ္ရွင္ၿပတာရပ္သြားၿပီး “ဆြမ္းေတာ္ပြဲအလႈခံထြက္ရန္ ရင္ၿပင္ေတာ္ေပၚမွာ စနစ္တက် တန္းစီေနရာယူႀကပါ” လို႕အသံႀကားလိုက္ရတယ္ “ေတာ္ၿပီေဟ့ ဟိုမွာ ေခၚေနၿပီ”လို႕တစ္ေယာက္ကေၿပာမွ ကစားတာရပ္လိုက္ႀကၿပီး အေၿပးအလႊား ရင္ၿပင္ေတာ္ဆီသြားႀကတယ္။ “ေဟ့..ကေလးေတြ ၿငိမ္ၿငိမ္ေနႀကစမ္း ေရာ့ ဒီမီးပံုးေတြြြကိုကိုင္ထား မပ်က္ေစနဲ႕ေနာ္ ေနာက္ႏွစ္ၿပန္သံုးရမွာ” ဘုရားလူႀကီးေတြလိုက္ေပးတဲ့ မီးပံုုးေတြကိုကိုင္ရင္း ကြ်န္ေတာ္တို႕တန္းစီေနႀကတယ္ စည္ေတာ္သံေတြေတာ့စၿပီးႀကားေနရၿပီ ေရွ႕ကလူတန္းႀကီးေရြ႕ေတာ့ေနာက္က လူေတြလဲလိုက္ေရြ႕ႀကတာေပါ့ “ေဟ့…..ဒီမွာ အားလံုးနားေထာင္ႀက” ပြစိပြစီေရရြတ္ေနတဲ့အသံေတြဟာ မီးကိုေရနဲ႕ညိမ္းလိုက္သလို ေပါ့။ “ေရွ႕ကေနတိုင္ေပးမယ္ မင္းတို႕ကေနာက္ကလိုက္ဆို……” သူကႏွစ္ခါ သံုးခါေလာက္စိတ္ေႀကနပ္ေအာင္သင္ေပးၿပီးေတာ့မွ ကြ်န္ေတာ္တို႕ လူတန္းႀကီးဟာ စည္ေတာ္သံနဲ႕စ၍ ေရြ႕ပါေတာ့တယ္ လွလိုက္တာဗ်ာ လေရာင္ေအာက္မွာ မီးပံုးေတြက လင္းလက္ညီညာ တန္းစီၿပီးေရြ႕ေနတဲ့ၿမင္ကြင္းဟာ ခုထိမ်က္စိထဲက မထြက္ဘူးဗ်ာ လွလိုက္တာ ညဟာ မီးပံုးေတြရဲ႕အလင္းေရာင္ထဲမွာလွလိုက္တာ စည္ေတာ္ကရြမ္းလို႕ စည္ေတာ္သံညံေနတဲ့နံနက္လင္းအားႀကီးထဲမွာ မီးပံုးေတြတန္းစီလို႕ “ေဒ၀ ေဒ၀ါ ေဒ၀ါ ေၿပာင္ဆင္းေမာင္နတ္မင္းတို႕ သင္တို႕ ကြ်ႏု္ပ္တို႕သည္ ဒီပါရံုေစတီေတာ္ၿမတ္ႀကီးအတြက္ ဆြမ္ေတာ္းႀကီးခံလွည့္လည္လာသည္ မဟုတ္ပါလား ဟုတ္ေပ ဗ်ိဳ႕” ေရွ႕ကတိုင္လိုက္ ေနာက္ကလိုက္ဆိုလိုက္ တစ္ၿမိဳ႕လံုးလွည့္ေနတာတာ တစ္ညလံုးမအိပ္ရတဲ့ မ်က္လံုးေတြကလဲက်ယ္လို႕ ေၿခေထာက္ေတြကလဲ မေညာင္း ဆြမ္းေတာ္ပြဲအတြက္အလႈခံထြက္လာတဲ့ မီးပံုးကိုင္ နတ္သားေတြ ေပါ့ တစ္ၿမိဳ႕လံုး လွည့္လည္ ဆြမ္းေတာ္ခံၿပီးတဲ့ေနာက္ နံနက္ငါးနာရီေလာက္ဘုရားရင္ၿပင္ေတာ္ေပၚၿပန္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္ ဘုရားေဂါပကလူႀကီးေတြကတရိုတေသဆြမ္းေတာ္ပြဲေတြကပ္လႈႀကပါတယ္ တစ္ၿမိဳ႕လံုးလွည့္လာတဲ့နတ္သားေလးေတြကေတာ့ရင္ၿပင္ေတာ္ေပၚမွာပုိးလိုးပက္လက္ ေၿခပစ္ လက္ပစ္ေပါ့ အလင္းေရာင္က လၿပည့္ေန႕ေပၚကိုအၿပည့္အ၀ က်ေ၇ာက္လာတဲ့အခါ ဆြမ္းေတာ္ပြဲေတြကိုစြန္႕ႀကပါတယ္ “ေဟ့ …ကေလးေတြတန္းစီႀက ထိုင္ေနႀကေနာ္ မလုရဘူး ႀကားလား” နတ္သားေလးေတြထိုင္ေနႀကတယ္ နတ္သားေလးေတြရဲ႕ ပုဆိုးစၿဖန္႕ထားတဲ့အထဲကို မာလကာသီးေတြ ဌက္ေပ်ာသီးေတြ ေကာက္ညွင္းေပါင္းထုပ္ေတြ စသည္ၿဖင့္ေပါ့ တစ္ခါလွည့္ ႏွစ္ခါလွည့္ သံုးခါေၿမာက္ေတာ့ တစ္ပတ္မၿပည့္ေတာ့ဘူး နတ္သားေလးေတြ ဟာသစ္သီးေတြကိုစားသံုးေနရင္း ဓမၼာရံုထဲကို သြားေခ်ာင္းႀကည့္ေတာ့ ကိတ္မုန္႕ေတြ ကိတ္မုန္႕ေတြ…………… ့ (ေကာင္းလင္းေဇာ္) ၂၉.၁၀.၂၀၁၂

၁၉၉၇

သမိုင္းဂံုးေက်ာ္တံတားလဲမၿပီးေသးဘူး ဘုရင့္ေနာင္ေစ်းလဲေဆာက္ေနတုန္း ယုဇနဥယ်ာဥ္ၿမိဳ႕ေတာ္ ေဇကမၻာဥယ်ာဥ္ၿမိဳ႕ေတာ္ေတြ အတြင္းေရးမႈး(၁)(၂)ေတြ ၿမိဳ႕ရြာႏွင့္အိုးအိမ္ေတြ တဲေပၚကလူေတြတိုက္ေပၚေရာက္ရမယ္ဆိုတာေတြ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲေတြ ဟိုဖြင့္ပြဲ ဒီဖြင့္ပြဲေတြ ေထာက္လွမ္းေရးေတြ အထူးေခတ္စားေနတဲ့အခ်ိန္ လင့္ခရုဇာေတြေခတ္စားေနတဲ့ေခတ္ တစ္ညလံုး၃၀၀၀ဆိုတဲ့ေခတ္ ေရႊၿပည္သာ လိႈင္သာယာကိုလိုင္းကားရွားတဲ့ေခတ္ ေၿမာက္ဒဂံု/ေတာင္ဒဂံုမွာေရရွားေနတဲ့ေခတ္ေပါ့ အဲဒီတုန္းက ကားတစ္စီး ဓါတ္ဆီ/ဒီဇယ္၃ဂါလံရေသးတယ္ ဟိုနား/ဒီနားတကၠစီ၁၀၀ လိုင္းကားခငါးဆယ္ တစ္က်ပ္ ဧည့္စာရင္းေတာ့တိုင္ရတယ္ ကားေတြဒီေလာက္မမ်ားေသးဘူး လူေတြခုေလာက္မမ်ားေသးဘူး တကၠသိုလ္ေတြေတာ့ၿမိဳ႕ၿပင္ေရာက္ေနၿပီ လမ္းေႀကာင္းလာတယ္ လမ္းေႀကာင္းလာတယ္ ေဘးကပ္ ေဘးကပ္ ေဘးကပ္ ခရာသံေတြဆူညံ ေတာ္လွန္ေရးပန္းၿခံမွာ အစမ္းေလ့က်င့္ေနလို႕ လမ္းေတြပိတ္ေနတယ္ ေရဒီယိုသံေတြကေတာ့ေန႕ေန႕ညည တက်ိက်ိနဲ႕ လိုင္းမိလိုက္ေပ်ာက္လိုက္ မာဇဒါ၉၂၉ကားနက္ေတြဘယ္ေလာက္မ်ားလဲ တရုပ္ေအာ္ဒီကားနက္ေတြဘယ္ေလာက္မ်ားလဲဆိုရင္ အေလးၿပဳတဲ့ လမ္းၿပရဲေလး လက္ကိုခ်ခြင့္မရတဲ့ စႏိုးတာ၀ယ္ကိုလက္သုတ္ၿပီး ေခါင္းကိုေက်ာ့ေနေအာင္ဖီးထားတဲ့ တီဗီမင္းသားႀကီးကိုေနတိုင္းႀကည့္ေနရတဲ့ ရန္ကုန္ ေပါ့ ေလ……….။ ။ (ေသာ္ဇင္အုန္း)

စုဘူးေလးတစ္ဘူးနဲ႕လိုခ်င္တာေတြ၀ယ္လို႕ရမယ္ထင္ခဲ့တယ္

စုဘူးေလးတစ္ဘူးနဲ႕လိုခ်င္တာေတြ၀ယ္လို႕ရမယ္ထင္ခဲ့တယ္ ကာရာအိုေကနဲ႕အႏွိပ္ခန္းမေရာက္ဖူး ပင္လယ္ေရမခ်ိဳးဖူး ေလယာဥ္လက္မွတ္နဲ႕ေရေမႊးပုလင္းမ၀ယ္ဖူး…… ကြ်န္ေတာ္သူ႕ကိုအ၇မ္းသနားသြားတယ္၊ေႀသာ္..သူ႕ဘ၀ကဒီလိုပါလားလို႕။အထီးက်န္လိုက္တာေပါ့၊ရယ္စရာ ေၿပာရရင္“အထီးက်န္တာ အမ မရွိလို႕”ေပါ့။ဟုတ္ကဲ့။။။ခုထိ ဒီစာေရးေနတဲ့(၁.၉.၂၀၁၁)ထိသူကတစ္ကိုယ္ တည္း လူပ်ိဳႀကီးပါ။ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္မလို ကြန္ဒံုးမလို……………. အို…..ေသြးသားကိုအလိုမလိုက္ပါလား၊ဘယ္လိုမ်ားထိမ္းသိမ္းထားပါလိမ့္၊ခမ်ာ-ေသြးလည္ပတ္မႈမွန္ပါ့မလား ပုတီးစိတ္လိုက္ အၿပာကားႀကည့္လိုက္ ပန္းခ်ီေရးလိုက္ ႏိုင္ငံေရးစကားေၿပာလိုက္ ကမၻာႀကီးပူေႏြးလာတဲ့အထဲ ၀င္ပါလိုက္ တူမေလးေတြကို စူပါမားကက္ ပို႕လိုက္…….. အမယ္၊……ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း၊မိုက္သားပဲ။ဘ၀ကိုဒီလိုအပန္းေၿဖတတ္သားပဲ။ကြ်န္ေတာ္နဲ႕သူက ေမြးေန႕ ရက္ခ်င္းအတူတူ…..သူက(၃၀.၁၀.၄၆) ကြ်န္ေတာ္က (၃၀.၁၀.၇၀)။သူကမတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့အခါ မိုးေကာင္းကင္နဲ႕ငါးေပ ပိုနီးတယ္၊ကြ်န္ေတာ္က မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့အခါ မိုးေကာင္းကင္ထက္ ငါးေပႏွစ္လက္မ ပိုနီးတယ္။ ဟိုးးးးးးးၿမန္မာဘုရင္မ်ားလက္ထက္မွာ ၿမန္မာႀကီးတစ္ေယာက္ဟာ အရပ္ ဆယ္ေပေလာက္ေတာင္ရွိသတဲ့။ ခု…….ကြ်န္ေတာ္တို႕ကပုတာခ်င္း အတူတူ၊သူ႕ကိုကြ်န္ေတာ္တန္းဆြဲညွိေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ညွိလို႕လဲမရႏိုင္ပါ ဘူး။ သူကဆင္ဆိုရင္ကြ်န္ေတာ္က ပုရြက္ဆိတ္၊ကြ်န္ေတာ္က ပုရြက္ဆိတ္ဆိုရင္ သူက ဆင္ႀကီးပါ။ ကြ်န္ေတာ္သူ႕ကို ေလးစားတယ္ ကြ်န္ေတာ္သူေၿပာတဲ့စကားေတြကိုနားေထာင္ခ်င္တယ္ ကြ်န္ေတာ္သူေရးတဲ့ကဗ်ာ၊စာေတြကိုဖတ္ခ်င္တယ္ ကြ်န္ေတာ္သူ႕ကိုမေသေစခ်င္ေသးဘူး။ သူဟာ…ကြ်န္ေတာ့္ထက္(၂၄)ႏွစ္တိတိ ပိုၿပီး ေလာကႀကီးကို ပိုၿပီးၿမင္ခြင့္ရခဲ့သူပါ။ အႏုပညာမွာ ပို႕စ္ေမာ္ဒန္ ဘာသာေလမွာ ဗုဒၵစ္ ႏိုင္ငံေလမွာ လစ္ဘရယ္ဒီမိုကရက္တစ္…………. လက္ဖက္ရည္စပါယ္ရွယ္လစ္လို႕ထပ္ထည့္ခ်င္ေသးတယ္။စာေပေလာကမွာသူ႕ေလာက္ လက္ဖက္ရည္ကို ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ ေသာက္ႏိုင္တဲ့သူမရွိဘူးလို႕ကြ်န္ေတာ္ထင္ပါတယ္။တစ္ေန႕မွာသူဘယ္ေလာက္လက္ဖက္ရည္ ေသာက္သလဲဆိုရင္သူေတာင္သိႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။လက္ဖက္ရည္ကိုႀကိဳက္လို႕လား၊လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္တာကိုႀကိဳက္လို႕လား ဆိုတာေတာ့ ဒီတစ္ခါေတြ႕ရင္ေမးႀကည့္ရဦးမယ္။တနဂၤေႏြေန႕ ဆိုရင္ဘုမၼာလမ္းထိပ္က လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ လာသမွ်လူေတြ(စာေပသမားေတြပါ)ကို လက္ဖက္ရည္ဖိုးသူရွင္းေပးပါတယ္။မယံုရင္စာ ဖတ္သူကိုယ္တိုင္သြားႀကည့္ေစလိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီငနဲကပဲ ရင္ထဲမွာ သံမိႈစြဲထားသလို ဒီမိုကေရစီကို ယံုႀကည္ခဲ့တယ္…… “ငါေၿပာတာနားေထာင္ ငါယံုႀကည္တာမင္းတို႕ယံုႀကည္ ငါလုပ္သလိုမင္းတို႕လုပ္”လို႕ တစ္ခါမွ ဒီငနဲႀကီးမေၿပာခဲ့ဘူးဗ်ာ။သူလည္းေၿပာခ်င္တာေၿပာမယ္။ခင္ဗ်ားတို႕လဲေၿပာခ်င္တာေၿပာႀက။လြတ္လပ္စြာ ကြဲလြဲႀကမယ္။ဒီလက္ဖက္ရည္၀ိုင္းမွာ ရန္ၿဖစ္စ၇ာမလိုဘူး။ ထြန္းစန္းကေၿပာဖူးတယ္ “သူ႕ဆီကိုလာတာ ဘာမ်ားရႈံးစရာရွိလဲ၊သူတိုက္တဲ့လက္ဖက္ရည္ကိုေသာက္၊သူလည္းေၿပာခ်င္ရာေၿပာ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႕လဲေၿပာခ်င္ရာေၿပာ၊လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ဗ်ာ၊တစ္ခါက ကိုေအာင္ခ်ိမ္႕နဲ႕ တာရာမင္းေ၀ စကားအေခ်အတင္ၿဖစ္တဲ့ပြဲမွာ သူဘာေၿပာသလဲသိလား “ခ်ိမ္႕ႀကီး၊လူငယ္ေတြ ေၿပာခ်င္တာေၿပာပါေစ၊ကြ်န္ေတာ့္လက္ဖက္ရည္၀ိုင္းမွာ ဒီမိုကေရစီရွိတယ္္၊။ေရႊဘုန္း မင္းကလဲ မင္းအယူအဆကိုေၿပာတဲ့အခါ လူႀကီးကိုေစာ္ကားသလို မၿဖစ္ေစနဲ႕” တဲ့။ သူက အဲဒီလိုမ်ိဳး…………………………………….. ယဥ္ယဥ္ကေလးဆိုးတဲ့ေကာင္ဟာ ဆယ္တန္းကို ငါးခါက်ခဲ့တယ္ အဲဒီအရြယ္မွာပဲ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို အရူးအမူးနဲ႕စြဲလမ္း မေတာ္တဆ အသည္းကြဲရာမွ ေၿခေခ်ာ္လက္ေခ်ာ္ ကဗ်ာဆရာၿဖစ္လာခဲ့ အဲဒါကြ်န္ေတာ္ကံဆိုးတာလား ၿမန္မာစာေပေလာက ကံဆိုးတာလားးးးးးးးးးးး သူဟာသူၿဖစ္လာခဲ့တာကို အဲသလို ရိုးရိုးသားသား ေရးခဲ့ပါတယ္။သူဟာ ဒီလို သူၿဖစ္လာေအာင္ ဘာညာ ဘာညာ ဆိုၿပီး သူဟာမညာခဲ့ဘူး။ မေတာ္တဆဟာ ေတာ္ေတာ္က်က် ၿဖစ္လာခဲ့ပါတယ္……….. ကြ်န္ေတာ္တို႕ကံေကာင္းခဲ့ပါတယ္။ အေဖက လခ သံုးရာရတဲ့ ဌာနခြဲ စာေရးႀကီး (သူကေတာ့ အဲဒီရာထူးကို ဒုရံုးအုပ္လို႕ေၿပာတယ္) အေမကေတာ့ ေၿမလတ္သူ ဗမာစာေရးတတ္ဖတ္တတ္ (ဒါေပမယ့္ ဘုရင္ခံသမီးလိုစိတ္ႀကီးလည္း၀င္တတ္တယ္) ဒီလိုမိဘႏွစ္ပါးကေပါက္ဖြားခဲ့တဲ့သူဟာ…………………………………. ငါးက်ည္းနဲ႕ငါးခူကို ဘယ္လို ခြဲၿခားရမယ္ဆိုတာကအစ……………သူ႕ရဲ႕ွႏႈတ္ဖ်ားကေၿပာခဲ့တဲ့စကားပါ။ “လွသန္းက အဲဒါေႀကာင့္ေၿပာတာ၊ငါတို႕ေရွ႕ကလူႀကီးတစ္ေယာက္ကလဲ ႀကက္သြန္ၿဖဴနဲ႕ ႀကက္သြန္နီ မကြဲဘူး၊ လူႀကီးတစ္ေယာက္ကလဲ၊သမီးနဲ႕ေၿမးကို မကြဲဘူး”တဲ့။ အဲဒီလိုလူ၊သူဟာ ႀကိဳက္ရာေခါင္းစဥ္ကို ေပး၊လိုခ်င္ရာစာကို ေပး၊ေရး သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘ၀မွာ ေရးခ်င္ေစရာကို ေရးႏိုင္တယ္။စာေရးၿခင္းအတတ္တစ္ခုတည္းနဲ႕ သူေနခဲ့တယ္။ သူဟာစစ္မတိုက္တတ္ခဲ့ဘူး သူဟာတိုက္မေဆာက္တတ္ခဲ့ဘူး သူဟာကားမေမာင္းတတ္ခဲ့ဘူး သူဟာပြဲစားမလုပ္တတ္ခဲ့ဘူး သူဟာစာေပေဟာေၿပာပြဲ မေဟာခဲ့ဘူး သူဟာစာေရးၿခင္း အလုပ္တစ္ခုတည္းနဲ႕ စာေရးေနခဲ့တယ္။သူဟာေတာက္တဲ့ကိုေႀကာက္တဲ့သူဆိုေတာ့ ခု အခ်ိန္မွာ ၂၅ က်ပ္သားရွိတဲ့ ေတာက္တဲ့ကိုရရင္ဆိုတဲ့ ေတာက္တဲ့အေႀကာင္းေတြကို သူႀကားေတာင္ႀကားရဲမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္သူဟာ ခု နည္းနည္းနည္း၀န္ခံလာတယ္ ေခြးအိုႀကီး လက္ေပးသင္သလို အသက္ႀကီးမွရည္းစားေတြဘာေတြရ သူနဲ႕ကြ်န္ေတာ့္အသက္က မိုက္ကယ္ေဒါက္ကလပ္နဲ႕ကက္သရင္းဇီတာဂံ်ဳးေလာက္ ကြာတယ္…….. သူ႕ကိုခ်စ္တဲ့သူေတြ စိတ္၀င္စားေအာင္လား၊သူ႕ကိုခ်စ္တဲ့သူေတြကို ရိုးရိုးသားသား ဖြင့္ဟ၀န္ခံတာလား သူလည္းေလေလာကီသားမို႕ ႀကြားခ်င္တာလားးးးးးးးးးးးးးး ဒုကၡေတြကို ႀကက္ေမႊးနဲ႕သပ္ခ်လို႕…….. သူကေတာ့ ဒုကၡေရာက္မေရာက္မသိဘူး၊သူ႕ကိုစဥ္းစားရင္း ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ဒုကၡေတြေရာက္လို႕ သူ႕ကဗ်ာေတြနဲ႕ ကြ်န္ေတာ့္ဒုကၡေတြကိုသပ္ခ်လို႕ေပါ့………………………။ ။ (ေသာ္ဇင္အုန္း) “လူသိရွင္ႀကားဖံုးကြယ္ၿခင္း” ဆိုတဲ့ သစၥာနီရဲ႕ ကဗ်ာရွည္ကိုဖတ္မိရင္းေရးခဲ့တာၿဖစ္ပါတယ္(လိႈင္းသစ္) ခုအခ်ိန္ ၃၀.၁၀.၁၂မွာေတာ့အဂၤလန္ကိုသူေရာက္ေနၿပီဆိုေတာ့………………………………….. ကြ်န္ေတာ္ ေနာက္တစ္ခါေရးရင္ ….. အဲဒီတုန္းက သစၥာနီ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္မရွိေသးဘူး ေလယာဥ္ပ်ံလက္မွတ္နဲ႕ေရေမႊးပုလင္းမ၀ယ္ဘူးေသးဘူး ………………………………………………………………… စသည္ၿဖင့္ေပါ့ ခ်စ္ရတဲ့ ကိုရဲ ေပ်ာ္ရႊင္ေသာေမြးေန႕ၿဖစ္ပါေစလို႕…………………..

Thursday, October 25, 2012

ငါတို႕ေဆာက္ခဲ့တာေတြေရတြက္လို႕မရႏိုင္ဘူး

ၿဖစ္ခ်င္တာေတြအသာထားလိုက္ ေတာ့ကြာ လာ ခ် မယ္ ေဟ့ေကာင္ ကိုယ္ေသာက္တာ ကိုယ္ရွင္းေနာ္ ငါ လဲ မနက္ေစ်းဘိုးနဲ႕ လမ္းစရိတ္ခ်န္ၿပီး အကုန္ဆြဲမွာေနာ္ တင္းတယ္ ဒီေလာက္ပူေနတာ ငရဲၿပည္ေတာင္ဒီေလာက္မပူဘူး ေရ ဘူး ႀကီး ၅ဘူးေသာက္တာေတာင္ ေသးမေပါက္ဘူး အလုပ္လုပ္တာမပင္ပန္းဘူး ေနပူထဲ တက္လိုက္ ဆင္းလိုက္နဲ႕ မ်က္လံုးထဲ ၀င္လာတဲ့ ေခြ်းေတြနဲ႕ေနေရာင္ထိေတာ့ ငါ ဘာမွမၿမင္ရေတာ့ဘူး ဟူး ပင္ပန္း ဆင္းရဲလိုက္တာ မင္းလူႀကမ္းလုပ္သက္က ငါ့ထက္ႀကီးတယ္ …ပဲ ခုထိ လူႀကမ္း ပဲ……. ေအးပါ ငါလဲသံလက္ကိုင္ ပန္းရံဆရာတဲ့ ဟားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး လူႀကမ္း ကတက္လာတဲ့ ေအာက္ေၿခကစတဲ့ ပန္းရံဆရာ ေလ ခု ညေနေတာ့ ခ် ခ် ခ် ကြာ တဆိုင္လံုးေသာက္ပစ္မယ္

Friday, October 19, 2012

ယားယံၿခင္းကိစၥမ်ား

ယားယံၿခင္းကိစၥမ်ား လူဆိုတာကလည္း ဘာလို႕လူၿဖစ္လာရတယ္လို႕ကိုယ္႕ကိုယ္ကို မသိႀကဘဲ “လူ႕ဘ၀”ကိုေရာက္ခဲ့ ရရွိခဲ့ႀကရတယ္လို႕ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ထင္ၿမင္ယူဆခ်က္သက္သက္ကို ေၿပာရင္ လက္ခံခ်င္လဲလက္ခံႀကေပါ့။ လက္မခံခ်င္ရင္လည္း လက္မခံပိုင္ခြင့္ ရွိႀကပါတယ္။အို…လူသား…..တို႕……ခင္ဗ်ား။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။ ဒီေနရာမွာ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ထင္ၿမင္ယူဆခ်က္သက္သက္ကိုသာ တင္ၿပမွာၿဖစ္လို႕ မွားရင္လဲကြ်န္ေတာ္ မွန္ရင္လဲကြ်န္ေတာ္………ေပါ့။ မွား/မွန္ၿခင္းဆိုတာ ကြ်န္ေတာ့္အေပၚမွာသာ တာ၀န္ရွိပါတယ္လို႕……..ဦးစြာပဏာမေၿပာလိုပါတယ္။ လူဆိုေတာ့ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ လူရဲ႕အတၱေတာ့ရွိမွာေပါ့။ အတၱအရ ကိုယ္ပိုင္အခြင္႕အေရးအရ၊မႀကိဳက္တာေတြ ႀကိဳက္တာေတြ ကိုလြတ္လပ္စြာ ေၿပာဆို၊ေရးသား ေနခ်င္တာက ယခုေခတ္အခါ ေခတ္စားေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီလို႕ ေၿပာရင္ရမလားဗ်ာ- ၿမင္ေနရတာ ႀကားေနရတာ စကၡဳ ေသာတ….. ကိုယ္နဲ႕အႀကိဳက္မေတြ႕တာေတြမ်ားလို႕ေပါ့။ ကိုယ္ကပဲ ေခတ္နဲ႕မေလွ်ာ္ညီလို႕လား။ေနာက္မွာက်န္ေနခဲ့လို႕လား။ဒီ ေခတ္ႀကီးကို ႀကည္လင္တဲ့မ်က္လံုးနဲ႕ မႀကည့္ၿဖစ္ခဲ့လို႕လား။နားးးးးးးးးကိုင္းႀကီးႀကီးမွာၿပန္နားရမွာလားးးးးးးးးးးး “ဦးေလးရာ အိမ္ကိုသာၿပန္သြားစမ္းပါ”တဲ့လား “သႀကၤန္ဆိုတာ ဦးေလးတို႕မသိပါဘူးဗ်ာ”တဲ့လား “ဒီလို၀တ္တေခတ္မွီတာရွင့္”တဲ့လား “ကိုရီးယားကားေတြမႀကည့္ဖူးဘူးထင္တယ္”တဲ့လား “ဟိုးးးးး၂၀ရာစုကို ၿပန္သြားေတာ့ေနာ္”တဲ့လား သူတို႕ေၿပာတာမမွားပါဘူး၊မွားေနတာက ကြ်န္ေတာ္ပါ။ဒီေခတ္ႀကီးနဲ႕ အံ၀င္ခြင္က်မေနႏိုင္တာကိုက ကြ်န္ေတာ့္အၿပစ္ပါ မ်က္စိကၿမင္ေနတာ နားကႀကားေနတာ စိတ္ထဲကခံစားရတာ….. ေဒါသၿဖစ္ေတာ့လည္းကိုယ့္ေဒါသနဲ႕ ကိုယ္ေပါ့။ကိုယ့္ဘာသာအလိုမက်ေနတာ ကိုယ့္ေဒါသကိုယ္ခံေပါ့။ ရပ္ကြက္ထဲ စာေပေဟာေၿပာပြဲကို သြားၿပီးနားေထာင္ႀကည့္ေတာ့ ၊ဒါ စာေပေဟာေၿပာပြဲလားးးးးးးးးးးးးးးး ကြ်န္ေတာ္တို႕ငယ္ငယ္တုန္းက ဆရာၿမသန္းတင့္တို႕ေဟာေၿပာခဲ့ႀကတာ ဒီလိုမဟုတ္ပါဘူး။ကြ်န္ေတာ္ႀကားတာ မွားမ်ားသြားလား ဆိုၿပီး ကိုယ္ေတြ႕ႀကံဳရတဲ့ စာေပေဟာေၿပာပြဲေလးေတြအေႀကာင္းေၿာမိေတာ့………………… “ဟားးးးးးဟားးးးးးဟားးးးးး”ဦးေလးၿပန္သြားပါဗ်ာ၊အဲဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာၿပန္ေနလိုက္ေတာ့ ၊ဒီေခတ္မွာဒါေတြမရဘူးဗ်။ႀကားလား လက္ခုပ္သံေတြ ၊ၿမင္ရလားးးးးးးဥာဏ္ပူေဇာ္ခေတြ…… နားပါဗ်ာ ဦးေလးရာ တဲ့။ ဒါအႏုပညာမဟုတ္ဘူးကြ ၊မ်က္ႏွာဖံုးတင္ရိုက္လည္း ဒီလိုမၿဖစ္သင့္ဘူး ၊ၿမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈနဲ႕ မေလွ်ာ္ညီဘူးေနာ္။ေဖာ္တာဟာ တဏွာၿဖစ္ေနတယ္။ရိုင္းတဲ့ဘက္ကိုသြားေနတယ္လုိ႕ထင္တယ္ ဟိုကြာ…..PLAY BOYမဂၢဇင္းမွမဟုတ္တာ…လို႕ ေၿပာမိေတာ့….. “ဦးေလးတို႕ ကဗ်ာေတြကို ဘယ္သူကဖတ္လို႕လဲ ၊ဒီလိုမဂၢဇင္းေတြထဲမွာ ဦးေလးတို႕ကဗ်ာေတြကို အၿဖည့္ခံထည့္ေပးေန၇တာ။ဒါ ကြာလ္တီေခတ္ဗ်။ေႀကာ္ၿငာေခတ္ေလ။မဂၢဇင္းအသက္ရွည္ဖို႕…………. ကြာလ္တီလိုတယ္ဗ်” တဲ့ ဒီလိုကြာ….ေက်းလက္က ဆင္းရဲသားေတာင္သူလယ္သမားေတြရဲ႕ အက်ိဳးကို လိုလားတယ္ဆိုရင္ ေက်းလက္ေန ၿပည္သူေတြနဲ႕ တစ္သားထဲေနရမွာ ၿပည္သူ႕ဆႏၵကို နားေထာင္ၿပီး လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ၿဖည့္ဆီးေပးႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားရမွာ ေပါ့။ခုေတာ့ကြာ …..လို႕ ယူဆခ်က္ကို ေဆြးေႏြးမိေတာ့………… “ေခတ္ေနာက္ၿပန္ဆြဲဦးေလးႀကီး ဒီေန႕ေခတ္မွာ အခမ္းအနားအားလံုး ေဟာ္တယ္ေပၚမွာက်င္းပေနတာ …..ဗြက္ေတြ ၊ရႊံ႕ေတြ၊ႏြံေတြ၊ လမုေတာေတြ၊စစ္ေၿပးေတြ၊ဒုကၡသည္ေတြရဲ႕ ကိစၥကို ဒီလိုေဟာ္တယ္ႀကီးေတြ ေပၚမွာခမ္းခမ္းနားနားက်င္းပၿပီး ေၿပာမွ မီဒီဟာက ၿဖန္႕လို႕ ကမၻာကသိႀကမွာေလ။ဂလိုဘယ္….ေလ……. ဦးေလးရဲ႕…” တဲ့။ လူဆိုေတာ့ လူသားရဲ႕တဏွာရွိၿပန္ေတာ့ ညေန ညေန စီတယ္ေလ စီတယ္ေလ……..ဘီယာေလးနဲ႕…. ဆိုရင္ေပါ့၊ကြ်န္ေတာ္တို႕လူပ်ိဳအရြယ္က ေခတ္စားခဲ့တဲ့သီခ်င္းေတာင္ရွိေသး၊”ေရခဲ ….စိမ္….ဘီ……. ယာ”တဲ့။ေနာက္ႀကားဖူးတဲ့သီခ်င္း”ဘီယာဆိုတာအရက္မဟုတ္ပါ”တဲ့။ဘီယာေလးစုတ္လို႕၊ၿမံဳ႕လို႕ ေလညွင္းေလးခံလို႕…….ညေနခင္းကိုၿဖတ္သန္းေနတုန္းးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး “ဦးေလးးးးးးးးးးး၀ါသနာပါရင္ ရွိတယ္ေနာ္၊သားကိုေၿပာ…..ဟိုမွာေတြ႕လားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး ဘာညာရွင္းတယ္ေနာ္။ဇယားမရႈပ္ဘူး”တဲ့။ ခက္ေတာ့ခက္ၿပီ၊ခက္ေနတာကကြ်န္ေတာ္ပါ၊သူ႕ဘာသာသူသြားေနႀကတဲ့ အခ်ိန္ေတြထဲ ကြ်န္ေတာ္ ကသာ မလိမ္မိုးမလိမ္မာ ၀င္ေရာက္ေႏွာက္ယွက္မိတာ။ ခက္ေတာ့ခက္ၿပီ၊သူ႕ဘာသာသူ ပန္းကံုး၊သရဖူ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ သူေႀကနပ္လို႕ သူေပးႀက၊သူေႀကနပ္လို႕ လက္ခံႀက တဲ့ေခတ္ႀကီးထဲမွာ မလိမ္မိုးမလိမ္မာ ၀င္ေရာက္ေႏ်ာက္ယွက္မိတာ။ ကြ်န္ေတာ့္အမွားပါ ၊ကြ်န္ေတာ့္အမွားပါ၊ကြန္ေတာ့္အမွားပါလို႕ ညီးတြားေန၇င္း ကြ်န္ေတာ့္လိုမွားတဲ့ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ကို သတိ၇မိပါတယ္။ ကဗ်ာဆရာကမႈိင္း(ေဆး-၂)ပါ သူက သူ႕ရဲ႕ မသက္မသာ ကိစၥေတြကို ကဗ်ာဖြဲ႕ခဲ့ပါတယ္။ကဗ်ာနာမည္က “ဓါတ္မတည့္ၿခင္းမ်ား”တဲ့ ဖတ္ႀကည့္ႀကပါအုန္း (ေသာ္ဇင္အုန္း)

Wednesday, September 26, 2012

က ကေလးငယ္ခ်စ္စဖြယ္

က ကေလးငယ္ခ်စ္စဖြယ္ Friday, September 21, 2012 အစားအစာေတြ ေပးတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အ၀တ္အထည္ေတြ ေပးတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဘယ္ေတာ့ အိမ္ ၿပန္ ရမလဲ ဒီမွာမေပ်ာ္ပါဘူး သားတို႕မွာအိမ္ရွိတယ္ (ေသာ္ဇင္အုန္း)

Friday, September 14, 2012

ငယ္ငယ္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းမ်ား

(ငယ္ငယ္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းမ်ား) အတူေဆာ့ကစားႀက ေယာက္်ား-မိန္းမ မရွိ ငါတို႕ ထုတ္ဆီးတိုးႀကတယ္ တူတူ ပုန္းႀကတယ္ ေဂၚလီ လိွမ့္ႀကတယ္ သားေရကြင္း ပစ္တယ္ ေဘာလံုး ကန္တယ္ ေရကူးတယ္ သစ္ပင္တက္တယ္ တခါတခါ စစ္တိုက္တမ္းလဲ ကစားခဲ့ႀက ဒိုးထိုးတယ္ ၊ ဖန္ခုန္တယ္ …….. ………….. ……… “ေဟ့ ကေလးေတြ ။ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ ကေလးေတြ “တဲ့ ငါတို႕ကိုမုန္းတဲ့ လုႀကီးရဲ႕အိမ္ေရွ႕ ေဇာင္းခါးသီးပင္ေတြတန္းစီလို႕ ခူးမစားဘဲ ငါတို႕ ဒုတ္နဲ႕ရိုက္ခ် သူ႕အိမ္ေရွ႕ေရေၿမာင္းထဲ ေဇာင္းခါးသီးစိမ္းစိမ္းေလေတြေမ်ာလို႕ အဲဒီလူႀကီး စိတ္ဆိုး ငါတို႕ ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ ခဲ့ႀက။ ငါ့ရဲ႕အိမ္ဟာ မင္းတို႕အိမ္ပဲ မင္းတို႕အိမ္ဟာလဲ ငါ့အိမ္ပဲ ငါ့အိမ္က ထမင္း၀ိုင္းဟာ မင္းတို႕ထမင္း၀ိုင္းၿဖစ္သလို မင္းတို႕အိမ္က ထမင္း၀ိုင္းဟာလဲ ငါ့ရဲ႕ထမင္း၀ိုင္းပဲ၊ ေနပူပူ မိုးရြာရြာ ႏွင္းက်က် ေန႕ေတြ လေရာင္ေအာက္က ညေတြ လေရာင္ကင္းမဲ့ ညေတြ ငါတို႕တေတြ ေပ်ာ္ႀက ေၿပးတမ္း လိုက္တမ္း ကစား ေမာပန္းၿခင္းမ်ား မရွိခဲ့။ ငါတို႕ရဲ႕ ကစားကြင္းထဲမွာ အသၿပာမရွိ ၊ ဂုဏ္ပကာသန မရွိ အာဃာတ ၊အမုန္း ၊မနာလိုၿခင္း မရွိ ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္းမ်ားသာရွိခဲ့ေသာ ငါတု႕ိရဲ႕ ငယ္ဘ၀ အလြမ္းမ်ားစြာၿဖင့္…………….. (ေသာ္ ဇင္ အုန္း)

Thursday, September 13, 2012

က်ားနဲ႕ယုန္

က်ား နဲ႕ ယုန္ ေခတ္မွီတဲ့က်ားတစ္ေကာင္ဟာ အမဲေကာင္ကိုေခ်ာင္းၿပီး အလစ္ဖမ္းစားရတာ ႀကာေတာ့ ပ်င္းလာတယ္။အေခ်ာင္သက္သက္သာသာနဲ႕ စားခ်င္လာတယ္။ဒါနဲ႕ က်ားဟာ အႀကံထုတ္ထုတ္တယ္။က်ားဆိုေတာ့ သိပ္ႀကာႀကာမစဥ္းစားရပါဘူး၊အႀကံရတာေပါ့။ဒါနဲ႕ က်ားဟာ သူ႕အႀကံကိုအေကာင္အထည္ေဖာ္ေတာ့တယ္။ပထမဆံုး သမင္တစ္ေကာင္ကို ဖမ္းလိုက္တယ္။ၿပီးေတာ့ မစားဘဲ ဒီလိုေၿပာၿပီးၿပန္လႊတ္လိုက္တယ္။ “ငါမင္းကိုစတာပါကြာ၊ဒီေန႕ကစၿပီး အသားမစားေတာ့ဘူး၊သက္သတ္လြတ္အသီးအႏွံစားၿပီးဥပုသ္ရက္ရွည္ေစာင့္ အဓိဌာန္၀င္မလို႕ကြ” တဲ့ က်ားပါးစပ္ထဲကထြက္လာတဲ့သမင္ဟာ ၀မ္းသာအားရေၿပးလာၿပီး တစ္ေတာလံုးကို ဒီအေႀကာင္းေလွ်ာက္ေၿပာၿပတယ္။ဒါေပမယ့္ဘယ္သူမွမယံုပါဘူး.။သမင္ကက်ိန္တြယ္ေၿပာေတာ့ ပညာရွိယုန္ကစဥ္းစားတယ္။ “ခဏေနႀကအုန္း ငါကိုယ္တိုင္စမ္းမယ္” ဆိုၿပိး က်ားဆီကိုထြက္သြားတယ္။က်ားဆီေရာက္ေတာ့…. “သမင္ေၿပာတာဟုတ္လား၊က်ဳပ္မယံုဘူး၊ၿမက္စားၿပမွယံုမယ္” လို႕ေၿပာတယ္။က်ား ပဲ ….ဒါမ်ိဳးစမ္းလို႕ဘယ္ရမလဲ။ၿမက္ေတြကိုခ်က္ခ်င္းေကာက္စားၿပတာေပါ့။ဒီေတာ့ပညာရွိယုန္အတည္ၿပဳလိုက္ၿပီး တစ္ေတာလံုးယံုသြားႀကၿပီေပ့ါ။ ေန႕တိုင္းက်ားရဲ႕ဂူမွာ အသီးအႏွံလာပို႕သူေတြနဲ႕ ႀကက္ပ်ံမက် စည္ကားေနတာေပါ့။ဒါေပမယ့္ ထူးဆန္းတာတစ္ခုက တိရိ စၦာန္ေတြထဲက အားအရွိဆုံး၊အသားအမ်ားဆံုးသတၱ၀ါေတြဟာ က်ားဂူသြားရင္းထူးဆန္းစြာေပ်ာက္ဆံုးသြားႀကတယ္။ ဒီလိုၿဖစ္ေပမယ့္ က်ားကိုေတာ့ မယံုသကၤာမၿဖစ္ႀကပါဘူး။တၿခားအေႀကာင္းေႀကာင့္လို႕ပဲထင္ေနႀကတယ္။ က်ားရဲ႕ပံုစံကလဲမထင္ရက္စရာ၊မ်က္ႏွာေလးက အၿမဲခ်ိဳၿပီး စကားသံေလးက ခပ္ေအးေအး၊အၿမဲတမ္းအိေၿႏၵအၿပည့္။ဒါေပမယ့္ ေပ်ာက္သူမ်ားလာေတာ့ မေနသာႀကေတာ့ဘူး။ပညာရွိယုန္ကိုပဲအက်ိဳးအေႀကာင္းေၿပာဆိုၿပီး စုံစမ္းခိုင္းႀကတယ္။အကူအညီေတာင္းႀကတယ္။ယုန္လည္းစံုစမ္းဖို႕ က်ားဆီထြက္လာခဲ့တယ္။က်ားဟာယုန္လာတာကိုၿမင္တာနဲ႕ ပ်ာပ်ာသလဲႀကိဳဆိုတယ္။လိုေလေသးမရွိဧည့္ခံတယ္။ယုန္လည္းလာရင္းကိစၥေမ့သြားတယ္။ အနံံ႕တစ္ခု ရေတာ့မွ သတိၿပန္ရတယ္။ေသခ်ာတယ္….က်ားရဲ႕ပါးစပ္က နံတာ။ပညာရွိယုန္ပဲ သိၿပီေပါ့။ က်ားကလဲသိပ္လ်င္ေတာ့ ယုန္အေၿခအေနကို သေဘာေပါက္သြားတယ္။က်ားပဲ…ဘယ္၇မလဲ “ငါ့အေႀကာင္းကို မင္းသိၿပီမဟုတ္လား၊သူမ်ားေတြကိုမင္းေလွ်ာက္မေၿပာနဲ႕ေၿပာရင္မင္းကိုငါသတ္စားမယ္၊ မေၿပာရင္လူအမ်ားေရွ႕မွာ မင္းကို ဆရာေခၚမယ္”လို႕ ညွိတယ္။ ဘာေကာင္ၿဖစ္ၿဖစ္ ကိုယ့္အသက္ေတာ့ ကိုယ္ၿမတ္နိုးတာပဲမဟုတ္လား၊ေၿပလည္သြားတာေပါ့။ ဒီလိုနဲ႕ ႏွစ္ေတြသာႀကာသြားတယ္ဒီကိစၥစံုစမ္းမရေတာ့ဘူး၊က်ားဂူမွာ စည္ကားဆဲ၊က်ားကလဲသက္သတ္လြတ္စား ဥပုသ္ေစာင့္ၿမဲ၊တိရိ စၦာန္ေတြကလည္း ေပ်ာက္ၿမဲေပါ့ေလ.. ဒါေပမယ့္ ယုန္ကေတာ့ က်ားရဲ႕ဆရာ ၿဖစ္သြား ၿပီ ေလ……. (ေသာ္ဇင္အုန္း) ဟန္သစ္ မဂၢဇင္း ဇူလိုင္လ ၁၉၉၂

Thursday, September 6, 2012

က်ေနာ္

ကိုယ္မွန္တယ္ထင္တဲ့အရာထဲ ဘ၀ကိုအတင္းထိုးသိပ္ထည့္ရင္း ေလညွင္းေလးေတာင္မွ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ရႈခြင့္မရခဲ့ပါ

Saturday, September 1, 2012

လူဆိုတာ ေမြးကတည္းက ေ၇ခ်ိဳး ေပးရတဲ့ သတၱ၀ါ



လူဆိုတာ  ေမြးကတည္းက ေရခ်ိဳးေပးရတဲ့ သတၱ၀ါ

အေမ က မီးလံုးေတြသာ ၿမင္ေနရတယ္  လွည္းေပၚမွာ ပက္လက္ႀကီး လိုက္သြားေနရတာ
ခြဲစိတ္ခန္းထဲကို သားအေဖလိုက္လို႕မရဘူး  တံခါးႀကီး ဂ်ိမ္း က နဲ ပိတ္လိုက္ေတာ့
အေမ့ ရင္ထဲ ထိတ္သြားတာ အားငယ္သလိုလို ေႀကာက္သလိုလို မီးလုံးေတြက အေမ့မ်က္ႏွာ
တည့္တည့္မွာ အၿဖဴေရာင္ေတြပဲၿမင္ေနရတာ စိတ္ေအးေအးထား စိတ္ေအးေအးထားေနာ္
ဘာမွမၿဖစ္ဘူး စိတ္ကိုေလွ်ာ့ထား ဘာမွမပူနဲ႕ စကားသံေတြႀကားထဲမွာ အေမ့ ခါးဆစ္
စစ္ကနဲ က်င္ သြားတာ သိသလိုလို မသိသလိုလို အေမ့မ်က္ႏွာေရွ႕ အစိမ္းေရာင္ပိတ္စႀကီး
က်လာတယ္ စကားသံေတြေတာ့ႀကားေနရတယ္  ဗ်ိကနဲ  ဇြပ္ကနဲ  ဓါးနဲ႕ခြဲေနသလိုလို
တကယ္လိုလို အိပ္မက္လိုလို အေမ အသံေတြႀကားေန၇တယ္ အသံေတြႀကားေနရတယ္
ရၿပီ ပုတ္လိုက္ ပုတ္လိုက္
အု၀ဲ အု၀ဲ အု၀ဲ အု၀ဲ အု၀ဲ အု၀ဲ အု၀ဲ အု၀ဲ အု၀ဲ
ကေလးက အသံေအာင္လိုက္တာ သန္႕ရွင္းေရးလုပ္ၿပီးအၿပင္ထုတ္လိုက္ေတာ့
ၿမန္ၿမန္လုပ္ သြက္သြက္ေလး ကေလးအေဖကိုသြားၿပလိုက္ေတာ့ ငါတို႕ၿပန္ခ်ဳပ္ရအုန္းမွာ
ဒီေန႕ ေမြးတဲ့ ကေလးဟာ အဓီပတိဖြားေနာ္
                    (ေသာ္ဇင္အုန္း)
     ၂၆.၈.၂၀၁၂   ၁၂း၃၀  pm

အမွန္တရားဆိုတာ ထားလိုက္ပါ မ်ားရင္ႏိုင္ေနတဲ့ ဒီအခါမွာ



ႊအမွန္တရားဆိုတာ ထားလိုက္ပါ မ်ားရင္နိုင္ေနတဲ့ ဒီအခါမွာ
by ေသာ္ ဇင္ အုန္း on Saturday, August 25, 2012 at 11:35pm ·
အသက္ၿဖစ္ၿဖစ္  ကဗ်ာၿဖစ္ၿဖစ္  တစ္ခုခုေတာ့ၿပန္ငယ္ခ်င္လိုက္တာ
ႏွစ္ခုလံုးမရႏိုင္ဘူး    တစ္ခုမွလဲ ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး
ရူးလို႕  စိတ္ကူးယဥ္ႀကည့္တာ သိလွ်က္လိုခ်င္မိတာပါ
ဒီလိုေလးဗ်ာ    ဒီလိုပါ    ဒီလိုစီစဥ္ရတာ
ေတြကို
ဒီလိုမႀကိဳက္ပါေႀကာင္း
ႏွင့္
ေဘးတိုက္    ကန္႕လန္႕  ေဘးထိုင္ ဘုေၿပာ 
ဆို
ေတာ့
ဗ်ာ
က်ေနာ္သည္  ၿမန္ႏိုင္ငံသားစစ္စစ္  ႏိုင္ငံသား  မိဘ ဘိုးဘြား
စစ္စစ္ေတြက   ဆင္းသက္လာေႀကာင္း
ကို
ယခုအခ်ိန္ထိ   လက္မွတ္ေတြ ေရးထိုးေနရသည္မွာ
အေဘး အဘီ အဘင္ေတြ  ကို   သက္ေသၿပဳေတာ့လဲ
ကိုယ္အဆိုတင္သြင္းလိုက္တဲ့   အခါ      ေထာက္ခံသူ
ရာခိုင္ႏႈန္းက    ကိုယ့္ဘက္မွာ   မ်ားေနမွ
ဆိုေတာ့
ဒီလို  ေနေန ရ ပါေႀကာင္း
                (ေသာ္ဇင္အုန္း)
                ၂၅.၈.၂၀၁၂
                ရန္ကုန္   ၁၁း၀၀pm

Thursday, August 2, 2012

ကဗ်ာ့အေရးကို မကာကြယ္လွ်င္ ကဗ်ာေပ်ာက္ကြယ္သြားႏိုင္သည္

ကဗ်ာ ေတြကိုမီးရႈိ႕ေနၿပီ
ကဗ်ာေတြထြက္ေၿပးေနႀကရၿပီ
ကဗ်ာအင္အား၆%သာရွိ
ကဗ်ာေတြဆက္တိုက္မီးရႈိ႕ခံေနႀကရ
ကဗ်ာေတြရဲ႕ ေသဆံုး ပ်က္စီးမႈႏႈန္းဟာၿမင့္တက္လာ
ကဗ်ာေတြကဗ်ာကရာ စြန္႕ခြါေနႀကရ
ကဗ်ာကိစၥကို ကမၻာက ေၿပာင္းၿပန္ အမွားေတြႀကားသိေနႀက ကမၻာကေသေသခ်ာခ်ာ
မသိပဲ ရမ္းသမ္း အၿပစ္တင္ေနႀက
ကဗ်ာကိုသိလ်က္ ဘ၀ရပ္တည္ေရးအတြက္ ကဗ်ာၿပင္ပ ကဗ်ာေတြက ကဗ်ာကိုၿငင္းပယ္ေနႀက
ကဗ်ာဘက္မွသမတႀကီးက ရဲ၀န္႕ၿပတ္သားစြာ ရပ္တည္လိုက္တဲ့အခါ
ကဗ်ာကိုေသေသခ်ာခ်ာအသိတဲ့ ကုလသမဂၢ လူႀကီးလဲေရာက္လာ
ကဗ်ာရဲ႕အေၿခအေနကိုကဗ်ာက ေစာင့္ႀကည့္ကာကြယ္ေနရပါေႀကာင္း
ကဗ်ာ တိုင္းရင္းသားအေပါင္းတို႕
                      (၁.၈.၂၀၁၂)



Friday, June 22, 2012

ပထမတန္းေက်ာင္းသားေလးႏွင့္ေတြ႕ဆုံၿခင္း

ပထမတန္း ေက်ာင္းသားေလးႏွင့္ ေတြ႕ဆံုၿခင္း


နံနက္ကိုးနာရီခြဲ   ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္

တစ္ခါတေလ   တန္းစီ
ေလးတန္း သံုးတန္း အၿပင္မွာထြက္စီ
ႏွစ္တန္း တစ္တန္း သူငယ္တန္း
ကိုယ့္အတန္းထဲမွာကိုယ္စီ
ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္းကိုဆို  ၊ႏိုင္ငံေတာ္အလံကိုအေလးၿပဳ
ၿမန္မာေက်ာင္းသားသီခ်င္းကိုဆို၊ ပညာေရးေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြကိုဆို
ေက်ာင္းသားအေရးသံုးပါးကို ဆို၊တို႕တာ၀န္အေရးသံုးပါးကို ဆို
ေက်ာင္းသားေကာင္းသီခ်င္းကို ဆို
ဘုရားရွစ္ခိုး တရားထိုင္
အားလံုးမတ္တပ္ရပ္  ဆရာမကိုႏႈတ္ဆက္  မဂၤလာပါဆရာမ
ပဥၥဂုဏံ  အဟံ၀ႏၱာမိ  အာစရိယဂုဏံ အဟံ၀ႏၱာမိ
မဂၤလာပါ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆရာမ
ၿမန္မာစာ သင္
အဂၤလိပ္စာ သင္
ဆယ့္ႏွစ္နာရီ    ထမင္းစားခ်ိန္ ဆယ့္ႏွစ္နာရီခြဲ  စာၿပန္သင္
သခ်ၤာ သင္  
အေထြေထြသိပံသင္  
တစ္ခါတေလ  စာရိတၱ ၊တစ္ခါတစ္ေလ  ဘ၀တြက္တာ
ဆရာမက အိမ္စာေတြအမွတ္ခ်စ္တယ္  အိမ္စာေတြေပးတယ္
အဂၤလိပ္စာ နဲ႕သခၤ်ာ အိမ္စာေပးတယ္
သံုးနာရီ
ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္
အိမ္ၿပန္တယ္

စစ္

ၿဖည့္စြက္ၿပင္ဆင္စရာမလို
သူ႕နဂိုမူလကတည္းကိုက ၿပီးၿပည့္စံုၿပီးသား
                 ( စစ္)

အသက္တစ္ေခ်ာင္းဆိုတာ   ထမင္းစားေရေသာက္သလို
ပ်င္းလာရင္  မုဒိန္းက်င့္လိုက္တာေပါ့
အားအားယားယားရွိ မိုင္းေထာင္တယ္  ဗံုးခြဲမယ္
စာသင္ဖို႕မလိုပါဘူး   အသက္ရွင္ဖို႕အေရးႀကီးတယ္

ဟဲလို မစၥတာေတာက္တဲ့ ခင္ဗ်ားအဆင္ေၿပရဲ႕လား


၆၇


Tuesday, March 27, 2012

ၿဖစ္သမွ် အမွ်ပါ /သာဓု သာဓု သာဓု

တစ္ေယာက္က မုန္႕ဟင္းခါး ဆို မုန္႕ဟင္း ၀ိုင္းခါးလိုက္ႀက ဓာတ္ပံုေလးေတြ ဗီြႏိုင္းေတြ ဒီဗီဒီ စီဒီေတြ မွတ္တမ္းေတြ လက္ဖက္ရည္ဖိုးသာသာ တဲ့ လိုင္းကားေပၚမွာ ေရာင္း ေန တာ တစ္ေယာက္က အသုတ္စံု ဆို အသုတ္၀ိုင္းစံုလိုက္ ႀက စာအုပ္ေတြတကိုင္ကိုင္ တီရွပ္ေတြ၀တ္လို႕ ၿပကၡဒိန္ေတြလဲ ပါ ပြဲေတြမွာ ၿပံဳး ေပ်ာ္ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ မိန္႕ခြန္းစကား ပါးစပ္လႈပ္ ၀ုန္းးးးးးးးးးး ကနဲ လက္ခုပ္သံ အားေပးမႈေတြနဲ႕ တစ္ေယာက္က ဇီးသီးဆို ဇီးကို ၀ိုင္းသီးလိုက္ ႀက တစ္ေယာက္က ပန္းသီးဆို ပန္းကို၀ိုင္းသီးလိုက္ ႀက သာေရးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး နာေရးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး လူမႈေရးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး အက်ိဳးေဆာင္မ်ားးးးးးးး ဘြဲ႕တံဆိပ္မ်ားးးးးး ခ်ီးၿွမွင့္ခံရ ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာ ေရ ေၿမ ေလ မင္း မီး ေဘးးးးးးမ်ားသို႕ အလႈေငြမ်ားေပးအပ္ ဖ်ပ္ ဖ်ပ္ ဖ်ပ္ ဖ်ပ္ ဖ်ပ္ ဖ်ပ္ ဖ်ပ္ ဖ်ပ္ ဖ်ပ္ ဖ်ပ္ ဖ်ပ္ ဖ်ပ္ ဓာတ္ပံုရိုက္ရတာလြယ္လိုက္တာ ဟိုးးးးးးးးးေရွးးးးးးးးေရွးးးးးးေရွးးးးးးတုန္းက ေဒါက္ေထာက္ထားရတဲ့ ကင္မရာ ၀တ္ရံုထဲေခါင္း၀င္လို႕ရိုက္ရတဲ့ဓာတ္ပံုဆရာ အၿဖဴ အမဲ ဖလင္ကူးးးး ေဆးးးး အေမွာင္ခန္းမ်ားးး လြမ္းစရာ ေရွးးးးေရွးးးးေရွးးးးးတုန္းက အတတ္ပညာရွင္သာကိုင္ခြင့္ရတဲ့ ကင္မရာ ခုမ်ားးးးးး လြယ္လိုက္တာ ခု ၿဖစ္ ခု သိ ခုၿဖစ္ ခုၿမင္ သင္လည္းးးး သတင္းႀကည့္သူ သင္လည္းးးသတင္းထုတ္လႊင့္သူ သင္လည္းးးးးးး မီ ဒီ ယာ ကမၻာႀကီးကို ၿဖန္႕ ေ၀ သူ သင္လည္းးးး မွတ္တမ္းတင္သူ/သမိုင္းကိုေရးသူ တစ္ေယာက္က ေၿမကြက္ဆို ေၿမကို ၀ိုင္းးးး ကြက္လိုက္ ႀက စလစ္ ပါမစ္ ဂရမ္.... 20'x60' 40'x60' 60'x60' 60'x80' 80'x80' 80'x100' 100'x100' လမ္းမ ေက်ာကပ္ ေဒါင့္ကြက္ အတြင္း လမ္းဦးတိုက္... ပစ္ထားလိုက္ အစာမေကၽြးရဘူး သူ႕ဘာသာသူတန္ဘိုးတက္လာ မွာ ၀ယ္ထားးး ရတုန္းယူထားးး မစဥ္းစားးးနဲ႕ ေပကပ္ကပ္လုပ္မေနနဲ႕ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ေတြေ၀မႈဆိုတာ လန္းးးသြားးးတဲ့အခါ ေနာင္တမရနဲ႕ အက်ိဳးေဆာင္ေတြ အေႀကာင္ဆိုးေတြ ဘာမွမသိပဲ ေငြရင္းရင္ ေငြရမွာဆို တဲ့ ေငြနဲ႕ေငြကိုကိုင္ၿပီး လႈပ္ရွားေနႀကတာေတြ လမ္းမနဲ႕နီးတယ္ ဘူတာရံုနားမွာ ဆိုရင္ ေနာင္ဆယ္ႏွစ္ႀကာရင္ ဦးစားေပးအဆင့္ စသည္ၿဖင့္..................................... တန္းစီႀကေနာ္ တန္းစီတဲ့ဇယားအတိုင္း ေပးမွာ အ၀ိုင္းပါတ္ယာဥ္ကိုဦးစားေပးပါ ႀကားကိုၿဖတ္ၿပီးေရြးတဲ့အခါ ေရြးတဲ့ႀကား ကို ခင္ ဗ်ားးးးးး ဘယ္လို ေ၇ာက္ လာ သ လဲ...... (ေသာ္ဇင္အုန္း)

Sunday, March 25, 2012

2012 Poetry Ebook




၂၀၁၂ ကမာၻ႕ကဗ်ာေန႔တြင္ ျဖန္႔ေဝခဲ့ေသာ ၂၀၁၂ ကဗ်ာစာအုပ္အား
E-Book အျဖစ္ဖတ္ရွဳႏိုင္ရန္ ။