စုဘူးေလးတစ္ဘူးနဲ႕လိုခ်င္တာေတြ၀ယ္လို႕ရမယ္ထင္ခဲ့တယ္

စုဘူးေလးတစ္ဘူးနဲ႕လိုခ်င္တာေတြ၀ယ္လို႕ရမယ္ထင္ခဲ့တယ္ ကာရာအိုေကနဲ႕အႏွိပ္ခန္းမေရာက္ဖူး ပင္လယ္ေရမခ်ိဳးဖူး ေလယာဥ္လက္မွတ္နဲ႕ေရေမႊးပုလင္းမ၀ယ္ဖူး…… ကြ်န္ေတာ္သူ႕ကိုအ၇မ္းသနားသြားတယ္၊ေႀသာ္..သူ႕ဘ၀ကဒီလိုပါလားလို႕။အထီးက်န္လိုက္တာေပါ့၊ရယ္စရာ ေၿပာရရင္“အထီးက်န္တာ အမ မရွိလို႕”ေပါ့။ဟုတ္ကဲ့။။။ခုထိ ဒီစာေရးေနတဲ့(၁.၉.၂၀၁၁)ထိသူကတစ္ကိုယ္ တည္း လူပ်ိဳႀကီးပါ။ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္မလို ကြန္ဒံုးမလို……………. အို…..ေသြးသားကိုအလိုမလိုက္ပါလား၊ဘယ္လိုမ်ားထိမ္းသိမ္းထားပါလိမ့္၊ခမ်ာ-ေသြးလည္ပတ္မႈမွန္ပါ့မလား ပုတီးစိတ္လိုက္ အၿပာကားႀကည့္လိုက္ ပန္းခ်ီေရးလိုက္ ႏိုင္ငံေရးစကားေၿပာလိုက္ ကမၻာႀကီးပူေႏြးလာတဲ့အထဲ ၀င္ပါလိုက္ တူမေလးေတြကို စူပါမားကက္ ပို႕လိုက္…….. အမယ္၊……ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း၊မိုက္သားပဲ။ဘ၀ကိုဒီလိုအပန္းေၿဖတတ္သားပဲ။ကြ်န္ေတာ္နဲ႕သူက ေမြးေန႕ ရက္ခ်င္းအတူတူ…..သူက(၃၀.၁၀.၄၆) ကြ်န္ေတာ္က (၃၀.၁၀.၇၀)။သူကမတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့အခါ မိုးေကာင္းကင္နဲ႕ငါးေပ ပိုနီးတယ္၊ကြ်န္ေတာ္က မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့အခါ မိုးေကာင္းကင္ထက္ ငါးေပႏွစ္လက္မ ပိုနီးတယ္။ ဟိုးးးးးးးၿမန္မာဘုရင္မ်ားလက္ထက္မွာ ၿမန္မာႀကီးတစ္ေယာက္ဟာ အရပ္ ဆယ္ေပေလာက္ေတာင္ရွိသတဲ့။ ခု…….ကြ်န္ေတာ္တို႕ကပုတာခ်င္း အတူတူ၊သူ႕ကိုကြ်န္ေတာ္တန္းဆြဲညွိေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ညွိလို႕လဲမရႏိုင္ပါ ဘူး။ သူကဆင္ဆိုရင္ကြ်န္ေတာ္က ပုရြက္ဆိတ္၊ကြ်န္ေတာ္က ပုရြက္ဆိတ္ဆိုရင္ သူက ဆင္ႀကီးပါ။ ကြ်န္ေတာ္သူ႕ကို ေလးစားတယ္ ကြ်န္ေတာ္သူေၿပာတဲ့စကားေတြကိုနားေထာင္ခ်င္တယ္ ကြ်န္ေတာ္သူေရးတဲ့ကဗ်ာ၊စာေတြကိုဖတ္ခ်င္တယ္ ကြ်န္ေတာ္သူ႕ကိုမေသေစခ်င္ေသးဘူး။ သူဟာ…ကြ်န္ေတာ့္ထက္(၂၄)ႏွစ္တိတိ ပိုၿပီး ေလာကႀကီးကို ပိုၿပီးၿမင္ခြင့္ရခဲ့သူပါ။ အႏုပညာမွာ ပို႕စ္ေမာ္ဒန္ ဘာသာေလမွာ ဗုဒၵစ္ ႏိုင္ငံေလမွာ လစ္ဘရယ္ဒီမိုကရက္တစ္…………. လက္ဖက္ရည္စပါယ္ရွယ္လစ္လို႕ထပ္ထည့္ခ်င္ေသးတယ္။စာေပေလာကမွာသူ႕ေလာက္ လက္ဖက္ရည္ကို ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ ေသာက္ႏိုင္တဲ့သူမရွိဘူးလို႕ကြ်န္ေတာ္ထင္ပါတယ္။တစ္ေန႕မွာသူဘယ္ေလာက္လက္ဖက္ရည္ ေသာက္သလဲဆိုရင္သူေတာင္သိႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။လက္ဖက္ရည္ကိုႀကိဳက္လို႕လား၊လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္တာကိုႀကိဳက္လို႕လား ဆိုတာေတာ့ ဒီတစ္ခါေတြ႕ရင္ေမးႀကည့္ရဦးမယ္။တနဂၤေႏြေန႕ ဆိုရင္ဘုမၼာလမ္းထိပ္က လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ လာသမွ်လူေတြ(စာေပသမားေတြပါ)ကို လက္ဖက္ရည္ဖိုးသူရွင္းေပးပါတယ္။မယံုရင္စာ ဖတ္သူကိုယ္တိုင္သြားႀကည့္ေစလိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီငနဲကပဲ ရင္ထဲမွာ သံမိႈစြဲထားသလို ဒီမိုကေရစီကို ယံုႀကည္ခဲ့တယ္…… “ငါေၿပာတာနားေထာင္ ငါယံုႀကည္တာမင္းတို႕ယံုႀကည္ ငါလုပ္သလိုမင္းတို႕လုပ္”လို႕ တစ္ခါမွ ဒီငနဲႀကီးမေၿပာခဲ့ဘူးဗ်ာ။သူလည္းေၿပာခ်င္တာေၿပာမယ္။ခင္ဗ်ားတို႕လဲေၿပာခ်င္တာေၿပာႀက။လြတ္လပ္စြာ ကြဲလြဲႀကမယ္။ဒီလက္ဖက္ရည္၀ိုင္းမွာ ရန္ၿဖစ္စ၇ာမလိုဘူး။ ထြန္းစန္းကေၿပာဖူးတယ္ “သူ႕ဆီကိုလာတာ ဘာမ်ားရႈံးစရာရွိလဲ၊သူတိုက္တဲ့လက္ဖက္ရည္ကိုေသာက္၊သူလည္းေၿပာခ်င္ရာေၿပာ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႕လဲေၿပာခ်င္ရာေၿပာ၊လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ဗ်ာ၊တစ္ခါက ကိုေအာင္ခ်ိမ္႕နဲ႕ တာရာမင္းေ၀ စကားအေခ်အတင္ၿဖစ္တဲ့ပြဲမွာ သူဘာေၿပာသလဲသိလား “ခ်ိမ္႕ႀကီး၊လူငယ္ေတြ ေၿပာခ်င္တာေၿပာပါေစ၊ကြ်န္ေတာ့္လက္ဖက္ရည္၀ိုင္းမွာ ဒီမိုကေရစီရွိတယ္္၊။ေရႊဘုန္း မင္းကလဲ မင္းအယူအဆကိုေၿပာတဲ့အခါ လူႀကီးကိုေစာ္ကားသလို မၿဖစ္ေစနဲ႕” တဲ့။ သူက အဲဒီလိုမ်ိဳး…………………………………….. ယဥ္ယဥ္ကေလးဆိုးတဲ့ေကာင္ဟာ ဆယ္တန္းကို ငါးခါက်ခဲ့တယ္ အဲဒီအရြယ္မွာပဲ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို အရူးအမူးနဲ႕စြဲလမ္း မေတာ္တဆ အသည္းကြဲရာမွ ေၿခေခ်ာ္လက္ေခ်ာ္ ကဗ်ာဆရာၿဖစ္လာခဲ့ အဲဒါကြ်န္ေတာ္ကံဆိုးတာလား ၿမန္မာစာေပေလာက ကံဆိုးတာလားးးးးးးးးးးး သူဟာသူၿဖစ္လာခဲ့တာကို အဲသလို ရိုးရိုးသားသား ေရးခဲ့ပါတယ္။သူဟာ ဒီလို သူၿဖစ္လာေအာင္ ဘာညာ ဘာညာ ဆိုၿပီး သူဟာမညာခဲ့ဘူး။ မေတာ္တဆဟာ ေတာ္ေတာ္က်က် ၿဖစ္လာခဲ့ပါတယ္……….. ကြ်န္ေတာ္တို႕ကံေကာင္းခဲ့ပါတယ္။ အေဖက လခ သံုးရာရတဲ့ ဌာနခြဲ စာေရးႀကီး (သူကေတာ့ အဲဒီရာထူးကို ဒုရံုးအုပ္လို႕ေၿပာတယ္) အေမကေတာ့ ေၿမလတ္သူ ဗမာစာေရးတတ္ဖတ္တတ္ (ဒါေပမယ့္ ဘုရင္ခံသမီးလိုစိတ္ႀကီးလည္း၀င္တတ္တယ္) ဒီလိုမိဘႏွစ္ပါးကေပါက္ဖြားခဲ့တဲ့သူဟာ…………………………………. ငါးက်ည္းနဲ႕ငါးခူကို ဘယ္လို ခြဲၿခားရမယ္ဆိုတာကအစ……………သူ႕ရဲ႕ွႏႈတ္ဖ်ားကေၿပာခဲ့တဲ့စကားပါ။ “လွသန္းက အဲဒါေႀကာင့္ေၿပာတာ၊ငါတို႕ေရွ႕ကလူႀကီးတစ္ေယာက္ကလဲ ႀကက္သြန္ၿဖဴနဲ႕ ႀကက္သြန္နီ မကြဲဘူး၊ လူႀကီးတစ္ေယာက္ကလဲ၊သမီးနဲ႕ေၿမးကို မကြဲဘူး”တဲ့။ အဲဒီလိုလူ၊သူဟာ ႀကိဳက္ရာေခါင္းစဥ္ကို ေပး၊လိုခ်င္ရာစာကို ေပး၊ေရး သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘ၀မွာ ေရးခ်င္ေစရာကို ေရးႏိုင္တယ္။စာေရးၿခင္းအတတ္တစ္ခုတည္းနဲ႕ သူေနခဲ့တယ္။ သူဟာစစ္မတိုက္တတ္ခဲ့ဘူး သူဟာတိုက္မေဆာက္တတ္ခဲ့ဘူး သူဟာကားမေမာင္းတတ္ခဲ့ဘူး သူဟာပြဲစားမလုပ္တတ္ခဲ့ဘူး သူဟာစာေပေဟာေၿပာပြဲ မေဟာခဲ့ဘူး သူဟာစာေရးၿခင္း အလုပ္တစ္ခုတည္းနဲ႕ စာေရးေနခဲ့တယ္။သူဟာေတာက္တဲ့ကိုေႀကာက္တဲ့သူဆိုေတာ့ ခု အခ်ိန္မွာ ၂၅ က်ပ္သားရွိတဲ့ ေတာက္တဲ့ကိုရရင္ဆိုတဲ့ ေတာက္တဲ့အေႀကာင္းေတြကို သူႀကားေတာင္ႀကားရဲမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္သူဟာ ခု နည္းနည္းနည္း၀န္ခံလာတယ္ ေခြးအိုႀကီး လက္ေပးသင္သလို အသက္ႀကီးမွရည္းစားေတြဘာေတြရ သူနဲ႕ကြ်န္ေတာ့္အသက္က မိုက္ကယ္ေဒါက္ကလပ္နဲ႕ကက္သရင္းဇီတာဂံ်ဳးေလာက္ ကြာတယ္…….. သူ႕ကိုခ်စ္တဲ့သူေတြ စိတ္၀င္စားေအာင္လား၊သူ႕ကိုခ်စ္တဲ့သူေတြကို ရိုးရိုးသားသား ဖြင့္ဟ၀န္ခံတာလား သူလည္းေလေလာကီသားမို႕ ႀကြားခ်င္တာလားးးးးးးးးးးးးးး ဒုကၡေတြကို ႀကက္ေမႊးနဲ႕သပ္ခ်လို႕…….. သူကေတာ့ ဒုကၡေရာက္မေရာက္မသိဘူး၊သူ႕ကိုစဥ္းစားရင္း ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ဒုကၡေတြေရာက္လို႕ သူ႕ကဗ်ာေတြနဲ႕ ကြ်န္ေတာ့္ဒုကၡေတြကိုသပ္ခ်လို႕ေပါ့………………………။ ။ (ေသာ္ဇင္အုန္း) “လူသိရွင္ႀကားဖံုးကြယ္ၿခင္း” ဆိုတဲ့ သစၥာနီရဲ႕ ကဗ်ာရွည္ကိုဖတ္မိရင္းေရးခဲ့တာၿဖစ္ပါတယ္(လိႈင္းသစ္) ခုအခ်ိန္ ၃၀.၁၀.၁၂မွာေတာ့အဂၤလန္ကိုသူေရာက္ေနၿပီဆိုေတာ့………………………………….. ကြ်န္ေတာ္ ေနာက္တစ္ခါေရးရင္ ….. အဲဒီတုန္းက သစၥာနီ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္မရွိေသးဘူး ေလယာဥ္ပ်ံလက္မွတ္နဲ႕ေရေမႊးပုလင္းမ၀ယ္ဘူးေသးဘူး ………………………………………………………………… စသည္ၿဖင့္ေပါ့ ခ်စ္ရတဲ့ ကိုရဲ ေပ်ာ္ရႊင္ေသာေမြးေန႕ၿဖစ္ပါေစလို႕…………………..