Friday, October 2, 2015

လြမ္းတယ္၊ဘယ္ေတာ့မွၿပန္မရတဲ့ ငယ္ဘ၀ေလးရယ္

လြမ္းတယ္၊ဘယ္ေတာ့မွၿပန္မရတဲ့ ငယ္ဘ၀ေလးရယ္

ေဗ်ာက္အိုးေဖာက္သံမ်ားၾကားေနရၿပီ…
လမ္းမေတြေပၚမွာကေလးငယ္ေတြေပ်ာ္ရႊင္လို႕၊သတင္းကၽြ်တ္ေတာ့မယ့္ရနံ႕ကိုက်ေနာ္တို႔စတင္ရေနပါၿပီ၊ မီးပံုးေလးေတြစတင္ေရာင္းခ်ေနၾကၿပီ၊တရုတ္ႏိုင္ငံကထုတ္တဲ့လွ်ပ္စစ္မီးေရာင္စံုမီးတန္းေတြကဒီဘက္ပိုင္းမွာ ပိုေခတ္စားလာတယ္၊ပလပ္စတစ္အပါးနဲ႕လုပ္ထားတဲ့မီးပံုးပ်ံေတြကလည္းေပါမွေပါ။ဒိုးပတ္၊အိုးစည္၀ိုင္းေတြ ကေတာ့ရွားပါးလို႕၊ရိုးရာဂီတေနရာမွာ ဒီေဂ်ေတြေနရာယူလို႕၊စီဒီနဲ႕ဖြင့္ထားတဲ့ေဆာင္းေဘာက္ႀကီးေတြကို ကားေပၚတင္လို႕၊ကေလးငယ္ေတြေဆာ့တဲ့မီးရႈးမီးပန္းေတြကအစ တရုတ္တံဆိပ္နဲ႕ဗ်။
က်ေနာ္တို႕ကေလးဘ၀တုန္းကေတာ့…ဒီလိုေဆာ့စရာမေပါမ်ားဘူး၊ေဗာက္အိုးေဖာက္ဖို႕စမုတ္တံနဲ႕သံကို ႀကိဳးစားပန္းစားလုပ္ရတာ၊သားေရကြင္းနဲ႕စမုတ္တံမွာသံေခ်ာင္းကိုခ်ည္၊စမုတ္တံေခါင္းထဲမီးၿခစ္ဆံကယမ္း မႈန္႕ေလးေတြထည့္၊သံေခ်ာင္းနဲကပိတ္၊ၿပီးမွအမာခံတစ္ခုေပၚထုခ်၊ေဗာက္အိုးသံေလးၾကားရဖို႕အဲ့သလိုႀကီဳး စားခဲ့ရတာ၊ေဗာက္အိုးသံအက်ယ္ႀကီးၾကားခ်င္ေတာ့ထီးရိုးကိုတစ္လက္မေလာက္အပိုင္းေလးေတြပိုင္းၿပီး အဲ့ဒီအထဲကိုမီးၿခစ္ဆံယမ္းမႈန္႔ေလးေတြထည့္ၿပန္ပိတ္၊စင္ေလးတစ္ခုေပၚမွာတင္ထား၊ေအာက္ကေနဖေရာင္း တိုင္မီးနဲ႕ၿမိွဳက္၊ခပ္ေ၀းေ၀းကေနၾကည့္ေန၊ခဏၾကာေတာ့ အံုး ကနဲထေပါက္ကြဲ၊အႏၱရယ္ေတာ့အမ်ားသား၊ ဒီလိုႀကံဖန္ေပ်ာ္ခဲ့ၾကရတာေပါ့။
ေရာင္စံုမီးပံုးေလးေတြကလည္းေစ်းႀကီးေတာ့ရႊ႕ံေလးေတြကိုအၿပားေလးေတြလုပ္၊ဗာဒံရြက္ကေလးေတြကို ေဘးကကာလို႕အလည္မွာဖေရာင္းတိုင္ေတြထြန္းၾက၊လူႀကီးေတြကဆီမီးခြက္ေတြထြန္းလို႕၊တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဆီစိမ္စကၠဴေလးေတြ၀ယ္ၿပီးငွက္ရုပ္ေလးေတြလုပ္လို႕အလွမီးပံုးေတြထြန္းၾကေပါ့။
သတင္းကၽြတ္ဟာသာသာယာယာရွိတာမ်ားေပမယ့္ တစ္ခါတေလမိုးကဖ်က္တတ္ေသးတယ္၊ဖေရာင္းတိုင္ ေတြကိုအိမ္ၿခံစည္းရိုး၊ေလွခါး၊ခါးပန္း၊မီးဖို၊ဘုရားစင္ေတြမွာထြန္းလို႕၊လူႀကီးေတြကိုေမးေတာ့ၿမတ္စြာဘုရား တာ၀တိ ံသာနတ္ၿပည္ကေနလူ႕ၿပည္ကိုၿပန္ဆင္းတဲ့အတြက္မီးပူေဇာ္တာလို႕ေၿပာၾကတယ္။
က်ေနာ္တို႕ငယ္ငယ္ကသီတင္းကၽြတ္ဆိုရင္ ေတးသရုပ္ေဖာ္ေတြေခတ္စားတယ္၊သီခ်င္းေတြ၊ဇာတ္လမ္းေတြကို ဖြင့္ထားၿပီးသရုပ္ေဆာင္ၾကတာေပါ့၊ရပ္ကြက္တိုင္းမွာစင္ေတြထိုးၿပီး တစ္ရပ္ကြက္နဲ႕တစ္ရပ္ကြက္ အၿပိဳင္အဆိုင္ ကၾကတာေလ၊ကိုယ့္ပိုက္နဲ႕ကိုယ္မင္းသားၿဖစ္သူၿဖစ္၊မင္းသမီးၿဖစ္သူၿဖစ္၊သူႀကီးၿဖစ္သူၿဖစ္၊လူၾကမ္းၿဖစ္သူၿဖစ္၊ အဲဒီတုန္းက ငယ္ကၽြမ္းေဆြသီခ်င္းကေခတ္စားလြန္းသပ။
အိမ္မွာမုန္႕ေတြလုပ္ၾက၊ေဒသထြက္ေကာက္ညွင္းဆန္နဲ႕လုပ္တဲ့မုန္႕ေတြကိုဘုရားမွာကပ္၊သံဃာေတာ္ေတြကို ေလာင္းလႈ၊ၿပီးရင္အိမ္နီးနားၿခင္းေတြကိုေ၀လို႕ေပ်ာ္စရာေပါ့၊ၿမိဳ႕ဦးေစတီေတာ္မွာ သီတင္းကၽြတ္လၿပည့္ဆြမ္း ေတာ္ႀကီးကပ္လႈဖို႕ မနက္အေစာႀကီးကတည္းက တစ္ၿမိဳ႕လံုးကိုပါတ္ၿပီး ဆြမ္းအလႈခံၾကတာလည္းေပ်ာ္စရာ၊ လႈလိုက္ၾကတဲ့ဆြမ္း၊သစ္သီး၊မုန္႕ေတြကို ေစတီေတာ္ၿမတ္ႀကီးမွာဆြမ္းေတာ္ႀကီးကပ္လႈၾကေပါ့။
ၿမိဳ႕မွာရွိတဲ့ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းအသီးသီးကလည္း သူတို႕ေက်ာင္းေတြမွာ ဆြမ္းေတာ္ႀကီးကပ္လႈဖို႕ အလႈခံ မဲလိပ္ကေလးေတြလိပ္ၿပီးအလႈခံဝကတယ္၊မွတ္မိေသးတယ္ဗ်ာ၊မဲလိပ္ကေလးေတြမွာေရးထားတာက
သဒၵါမုန္႕နဲ႕ဖေရာင္းတိုင္ တဲ့
လြမ္းတယ္ ဘယ္ေတာ့မွၿပန္မရတဲ့ ငယ္ဘ၀ေလး ရယ္
ေသာ္ဇင္အုန္း

No comments:

Post a Comment