Wednesday, January 6, 2016

ကဗ်ာက ထထ ေအာ္တယ္

ေ တာင္လဲၿပိဳခဲ႔ ကမ္းလဲၿပိဳခဲ႔ ရာသီေပၚသီးႏွံေတြလဲေရာင္းေကာင္းလို႕ ဓါတုေဗဒေဆးဝါးမပါတဲ႔ သဘာဝစစ္စစ္ေတြျဖစ္ရဲ႕့လား ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္စားတို႕ရဲ႕ပီတိ ပကတိအမွန္တရားမွာ ငါတို႕ႏိုင္ငံေတာ္အသစ္ျဖစ္ျပီလား ငါတို႕ႏိုင္ငံေတာ္အသစ္ရၿပီလား ငါတို႕ရဲ႕က်ဆံုးေလျပီးေသာႏိုင္ငံေတာ္က္ု ငါတို႕ၿပန္လည္ထူေထာင္ႏိုင္ျပီလား ငါတို႕ဟာေမးခြန္းမ်ားစြာကို ရင္ဆိုင္ၾကရမယ္ အေနအထားကေတာ့ သိပ္မလွဘူးငါတို႕ ညီညြတ္ၾကရမယ္ ၾကားလားၾကားလား ၾကားရင္အေၾကာင္းျပန္ ဒါမြန္႕ခ်္ေအာ္သံမဟုတ္ဘူး ျမန္မာကဗ်ာဆရာေအာ္ေနတာ
(ေသာ္ဇင္အုန္း)
16.11.2015

အရိပ္ငတ္ေနတဲ့စိတ္



ေနေရာင္ေအာက္မွာ
ေၿခလွမ္းေတြဟာ
စိတ္ရဲ႕ဆာေလာင္မႈေနာက္ကိုလိုက္ေနၾကရတယ္
ကိုယ့္အရိပ္ကို ကိုယ္နင္းလို႕
အရိပ္ေအာက္ေရာက္ေတာ့
ကိုယ့္အရိပ္ဟာေပ်ာက္သြားေတာ့တယ္
စိတ္က
အေ၀းကို ေငး လို႕ (ေသာ္ဇင္အုန္း) 14.12.2015
မေသခ်ာၿခင္းေတြက
က်ေနာ့္ကိုအိပ္မက္ေတြၿဖစ္ေစခဲ့
မနက္လင္းကတည္းက
ငွက္ကေလးေတြလြတ္လပ္ေနေပမယ့္
က်ေနာ့္စိတ္ဟာ
က်ေနာ့္ကိုအိပ္မက္ထဲထိၿပန္ေခၚသြားတယ္
သေဘၤာဦးမွာထိုင္ရင္း
လိႈင္းေတြဆီကတက္လာတဲ့
ေရမႈန္ဖြားဖြားေလးေတြ
မ်က္ႏွာကိုလာရိုက္ခတ္တဲ့ခံစားမႈကို
ၿပန္လိုခ်င္ေနတဲ့
က်ကြဲသြားေသာမွန္တစ္ခ်ပ္ဟာ
က်ေနာ္မ်ားၿဖစ္ေနၿပီလား
(ေသာ္ဇင္အုန္း)
၂၃.၁၂.၂၀၀၅

ငါတို႕ဟာအဲ့သလိုေနခဲ့ရတယ္



ေစာေစာအိပ္လို႕ ေစာေစာထလို႕ေစာေစာလမ္းေလွ်ာက္ၾကပါစို႕ သီခ်င္းေတြ ေက်ာင္းမွန္မွန္တက္ စာမခက္ ေဆာင္ပုဒ္ေတြနဲ႕ အသင္းေခါင္းေဆာင္ေတြ အတန္းေခါင္းေဆာင္ေတြ ေက်ာင္းေကာင္စီ၀င္ေတြ
ေတာ္ေတာ္ေဆာ့တဲ့ေက်ာင္းသားေတြကရံုးခန္းေရာက္ၾက ကထိန္မွာအိုးစည္ ဒိုးပတ္ငွားလို႕ ေကာက္ညွင္းေပါင္းထုပ္ေလးေတြစားလို႕ ၀ါဆိုသဃၤန္းကပ္တုန္းကလဲသူတို႕မပါဘူး ထမ္းဟယ္ပိုးဟယ္ စာေမးပြဲအတြက္သူတို႕ခံုစီခဲ့ၾကတယ္
(ေသာ္ဇင္အုန္း) 25.12.2015

Friday, October 2, 2015

ရုပ္ရွင္ႏိုင္ငံေတာ္

ရုပ္ရွင္ႏိုင္ငံေတာ္
အျမဲတမ္း 
 ထမင္းဆီဆမ္းေတာင္
 ဝဝလင္လင္မစားရဘဲ
 ႏိုင္ငံၿခားဇာတ္လမ္းေတြကို
 တစ္ညမျပတ္ၾကည့္ေနၾက
 မနက္ႏွစ္လံုး ညႏွစ္လံုး နဲ
႕ ဘာတစ္လံုးေကာင္းသတံုး
 ေလာင္းကစားေတြေပ်ာ္ရႊင္
 ရပ္ကြက္ထဲမွာ 
 အရက္ဟာ
 မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေသြးေသာက္ညီအကို 
 ဒါနဲ႕ပဲ ေဖာျပီးေရွာသြားၾက 
 ေဘာလံုးကလဲ 
ကမ႓ာမွာငါတို႕ေလာက္သိတာမရွိဘူး
 ညညေန႕ေန႕အိပ္ေရးပ်က္ၾက
 အာဏာရွင္ကေတာ့
 ခုထိမေသေသးဘူး 
 အနာဂတ္ေတြကေတာ့ 
တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ 
 ေပ်ာက္သြားၾကတယ္
ေသာ္ဇင္အုန္း ့

က်င္စက္မလိုဘူး

က်င္စက္မလိုဘူး
သူကလူဆိုးဖမ္းဖို႔မဟုတ္ဘုူး 
 သူကလူေကာင္းရွာဖို႕လဲမဟုတ္ဘူး
 သူကဘယ္ေတာ့မွ
လူအခ်င္းခ်င္း သတ္ျဖတ္ခ်င္းကိုမလိုလားဘူး 
 သူကသတၲဝါေတြကိုေတာင္မွ 
သူ႕သဘာဝအတိုင္းလြတ္လပ္ေစခ်င္တာ 
 သူခ်စ္တာ
 သဘာဝတရားကိုပါ
 သူ႕အတြက္ေတာ့ 
 ခင္ဗ်ားတို႕ထပ္မံတီထြင္စရာမလို 
 သူ႕နာမည္ကိုက ကဗ်ာဆရာ

လြမ္းတယ္၊ဘယ္ေတာ့မွၿပန္မရတဲ့ ငယ္ဘ၀ေလးရယ္

လြမ္းတယ္၊ဘယ္ေတာ့မွၿပန္မရတဲ့ ငယ္ဘ၀ေလးရယ္

ေဗ်ာက္အိုးေဖာက္သံမ်ားၾကားေနရၿပီ…
လမ္းမေတြေပၚမွာကေလးငယ္ေတြေပ်ာ္ရႊင္လို႕၊သတင္းကၽြ်တ္ေတာ့မယ့္ရနံ႕ကိုက်ေနာ္တို႔စတင္ရေနပါၿပီ၊ မီးပံုးေလးေတြစတင္ေရာင္းခ်ေနၾကၿပီ၊တရုတ္ႏိုင္ငံကထုတ္တဲ့လွ်ပ္စစ္မီးေရာင္စံုမီးတန္းေတြကဒီဘက္ပိုင္းမွာ ပိုေခတ္စားလာတယ္၊ပလပ္စတစ္အပါးနဲ႕လုပ္ထားတဲ့မီးပံုးပ်ံေတြကလည္းေပါမွေပါ။ဒိုးပတ္၊အိုးစည္၀ိုင္းေတြ ကေတာ့ရွားပါးလို႕၊ရိုးရာဂီတေနရာမွာ ဒီေဂ်ေတြေနရာယူလို႕၊စီဒီနဲ႕ဖြင့္ထားတဲ့ေဆာင္းေဘာက္ႀကီးေတြကို ကားေပၚတင္လို႕၊ကေလးငယ္ေတြေဆာ့တဲ့မီးရႈးမီးပန္းေတြကအစ တရုတ္တံဆိပ္နဲ႕ဗ်။
က်ေနာ္တို႕ကေလးဘ၀တုန္းကေတာ့…ဒီလိုေဆာ့စရာမေပါမ်ားဘူး၊ေဗာက္အိုးေဖာက္ဖို႕စမုတ္တံနဲ႕သံကို ႀကိဳးစားပန္းစားလုပ္ရတာ၊သားေရကြင္းနဲ႕စမုတ္တံမွာသံေခ်ာင္းကိုခ်ည္၊စမုတ္တံေခါင္းထဲမီးၿခစ္ဆံကယမ္း မႈန္႕ေလးေတြထည့္၊သံေခ်ာင္းနဲကပိတ္၊ၿပီးမွအမာခံတစ္ခုေပၚထုခ်၊ေဗာက္အိုးသံေလးၾကားရဖို႕အဲ့သလိုႀကီဳး စားခဲ့ရတာ၊ေဗာက္အိုးသံအက်ယ္ႀကီးၾကားခ်င္ေတာ့ထီးရိုးကိုတစ္လက္မေလာက္အပိုင္းေလးေတြပိုင္းၿပီး အဲ့ဒီအထဲကိုမီးၿခစ္ဆံယမ္းမႈန္႔ေလးေတြထည့္ၿပန္ပိတ္၊စင္ေလးတစ္ခုေပၚမွာတင္ထား၊ေအာက္ကေနဖေရာင္း တိုင္မီးနဲ႕ၿမိွဳက္၊ခပ္ေ၀းေ၀းကေနၾကည့္ေန၊ခဏၾကာေတာ့ အံုး ကနဲထေပါက္ကြဲ၊အႏၱရယ္ေတာ့အမ်ားသား၊ ဒီလိုႀကံဖန္ေပ်ာ္ခဲ့ၾကရတာေပါ့။
ေရာင္စံုမီးပံုးေလးေတြကလည္းေစ်းႀကီးေတာ့ရႊ႕ံေလးေတြကိုအၿပားေလးေတြလုပ္၊ဗာဒံရြက္ကေလးေတြကို ေဘးကကာလို႕အလည္မွာဖေရာင္းတိုင္ေတြထြန္းၾက၊လူႀကီးေတြကဆီမီးခြက္ေတြထြန္းလို႕၊တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဆီစိမ္စကၠဴေလးေတြ၀ယ္ၿပီးငွက္ရုပ္ေလးေတြလုပ္လို႕အလွမီးပံုးေတြထြန္းၾကေပါ့။
သတင္းကၽြတ္ဟာသာသာယာယာရွိတာမ်ားေပမယ့္ တစ္ခါတေလမိုးကဖ်က္တတ္ေသးတယ္၊ဖေရာင္းတိုင္ ေတြကိုအိမ္ၿခံစည္းရိုး၊ေလွခါး၊ခါးပန္း၊မီးဖို၊ဘုရားစင္ေတြမွာထြန္းလို႕၊လူႀကီးေတြကိုေမးေတာ့ၿမတ္စြာဘုရား တာ၀တိ ံသာနတ္ၿပည္ကေနလူ႕ၿပည္ကိုၿပန္ဆင္းတဲ့အတြက္မီးပူေဇာ္တာလို႕ေၿပာၾကတယ္။
က်ေနာ္တို႕ငယ္ငယ္ကသီတင္းကၽြတ္ဆိုရင္ ေတးသရုပ္ေဖာ္ေတြေခတ္စားတယ္၊သီခ်င္းေတြ၊ဇာတ္လမ္းေတြကို ဖြင့္ထားၿပီးသရုပ္ေဆာင္ၾကတာေပါ့၊ရပ္ကြက္တိုင္းမွာစင္ေတြထိုးၿပီး တစ္ရပ္ကြက္နဲ႕တစ္ရပ္ကြက္ အၿပိဳင္အဆိုင္ ကၾကတာေလ၊ကိုယ့္ပိုက္နဲ႕ကိုယ္မင္းသားၿဖစ္သူၿဖစ္၊မင္းသမီးၿဖစ္သူၿဖစ္၊သူႀကီးၿဖစ္သူၿဖစ္၊လူၾကမ္းၿဖစ္သူၿဖစ္၊ အဲဒီတုန္းက ငယ္ကၽြမ္းေဆြသီခ်င္းကေခတ္စားလြန္းသပ။
အိမ္မွာမုန္႕ေတြလုပ္ၾက၊ေဒသထြက္ေကာက္ညွင္းဆန္နဲ႕လုပ္တဲ့မုန္႕ေတြကိုဘုရားမွာကပ္၊သံဃာေတာ္ေတြကို ေလာင္းလႈ၊ၿပီးရင္အိမ္နီးနားၿခင္းေတြကိုေ၀လို႕ေပ်ာ္စရာေပါ့၊ၿမိဳ႕ဦးေစတီေတာ္မွာ သီတင္းကၽြတ္လၿပည့္ဆြမ္း ေတာ္ႀကီးကပ္လႈဖို႕ မနက္အေစာႀကီးကတည္းက တစ္ၿမိဳ႕လံုးကိုပါတ္ၿပီး ဆြမ္းအလႈခံၾကတာလည္းေပ်ာ္စရာ၊ လႈလိုက္ၾကတဲ့ဆြမ္း၊သစ္သီး၊မုန္႕ေတြကို ေစတီေတာ္ၿမတ္ႀကီးမွာဆြမ္းေတာ္ႀကီးကပ္လႈၾကေပါ့။
ၿမိဳ႕မွာရွိတဲ့ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းအသီးသီးကလည္း သူတို႕ေက်ာင္းေတြမွာ ဆြမ္းေတာ္ႀကီးကပ္လႈဖို႕ အလႈခံ မဲလိပ္ကေလးေတြလိပ္ၿပီးအလႈခံဝကတယ္၊မွတ္မိေသးတယ္ဗ်ာ၊မဲလိပ္ကေလးေတြမွာေရးထားတာက
သဒၵါမုန္႕နဲ႕ဖေရာင္းတိုင္ တဲ့
လြမ္းတယ္ ဘယ္ေတာ့မွၿပန္မရတဲ့ ငယ္ဘ၀ေလး ရယ္
ေသာ္ဇင္အုန္း

ဘာေၾကာင့္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊စစ္ပြဲေတြကိုရပ္လိုက္ပါ

ဘာေၾကာင့္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊စစ္ပြဲေတြကိုရပ္လိုက္ပါ (ေသာ္ဇင္အုန္း)
ကၽြန္ေတာ့္ညီေလးတစ္ေယာက္နဲ႕စကားေၿပာၿဖစ္တယ္
ၿမိဳ႕ၿပမွာ ေနရတာမြန္းၾကပ္လြန္းေနၿပီအကို၊နယ္မွာၿခံေလးတစ္ၿခံ၀ယ္၊အပင္ေလးေတြစိုက္၊စာဖတ္ၿပီး လူ႕ဘ၀ကို ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ကုန္ဆံုးသြားခ်င္တယ္ တဲ့။
သူကႏိုင္ငံတကာအေတြ႕အေတြ႕အၾကံဳလည္းရွိ၊ႏိုင္ငံၿခားဘာသာစကားနဲ႕စာကိုကၽြမ္းက်င္စြာ တတ္ေၿမာက္ထားသူ တစ္ေယာက္ပါ။လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြကို အၿမဲလုပ္ေနသူပါ။အလုပ္ေတြမ်ားတဲ့ၾကားက ၿမ်ဳ႕ၿပရဲ႕မြန္းၾကပ္ မႈေတြဟာသူ႕ကိုဒုကၡေပးေနတာေပါ့။
ဒါကလူတစ္ေယာက္ရဲ႕ဒုကၡ
ကမၻာၾကီးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း စကၠန္႕မလပ္စစ္ပြဲေတြၿဖစ္လို႕ေနၿပန္တယ္၊ကၽြန္ေတာ္တို႕ေနထိုင္ရာ ၿမန္မာႏိုင္ငံမွာလည္းဲ ခုထိအပစ္အခတ္ရပ္စဲဖို႕လက္မွတ္မထိုးႏိုင္ေသးဘူး။ကခ်င္စစ္ေဘးေရွာင္ တိုင္းရင္းသား ေတြလည္းခုထိအိမ္မၿပန္ႏိုင္ၾကေသးဘူး၊ရွမ္း၊ကရင္၊ကယား၊ခ်င္း၊မြန္၊ရခိုင္တိုင္းရင္းသားေတြ စစ္ပြဲေတြၾကား မွာေၿမစာပင္ေတြေပါ့။
ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ပဲစစ္ပြဲေတြၿဖစ္ၿဖစ္ၿဖစ္ ေနာက္ဆံုးဘ၀ေတြ အသက္ေတြ ဆံုးရႈးံရတာ အၿပစ္မဲ့ၿပည္သူေတြပါ၊စစ္ပြဲတြင္းမွာ ႏွစ္ဖက္စစ္သားေတြထက္ ၿပည္သူေတြကအဆေၿမာက္မ်ားစြာ ေသဆံုးခဲ့ရ တာပါ။ စစ္ပြဲေတြဟာ အၿပစ္မဲ့ၿပည္သူေတြကို သတ္ၿဖတ္ရံုတင္မကေသးပါဘူး အနာဂတ္အတြက္ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ ကိုပါဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္ပါတယ္၊ကေလးငယ္ေတြ ရုပ္ဒဏ္ရာေတြ၊စိတ္ဒဏ္ရာေတြ အၿပည့္နဲ႕ ဘ၀ေတြကိုေရွ႕ဆက္ေနၾကရၿပန္ပါတယ္။ပညာေတြမသင္ခဲ့ရ၊အတတ္ပညာနည္းပါးလို႕ သူတို႕အနာဂတ္ဟာ မေျဖာင့္ျဖဴးေတာ့ပါ။
ဘာေၾကာင့္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊စစ္ပြဲေတြကိုရပ္လိုက္ၾကပါ
လူဆိုတာ စစ္တိုက္ဖို႕ေမြးဖြားလာၾကတာမွမဟုတ္တာ။
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ကဗ်ာဆရာေက်ာ္ထူး ရဲ႕ ကဗ်ာေလးတစ္ပိုဒ္ကိုသတိရမိတယ္
လက္ေ၀ွ႕သမားရဲ႕
လက္သီးခ်က္ကို အမ်ားဆံုးခံရတာ
သူ႕ရဲ႕ၿပိဳင္ဘက္ေတြမဟုတ္ဘူး
လက္ေ၀ွ႕အိတ္ေတြသာၿဖစ္တယ္…..တဲ့
ရင္ထဲကိုေရာက္လာတယ္၊အၿပစ္မဲ့ၿပည္သူေတြရဲ႕ဘ၀ေတြ

လမ္းေလွ်ာက္သြားၾကတာေပါ့

လမ္းေလွ်ာက္သြားၾကတာေပါ့

ၾကည့္ၿမင့္တိုင္ဘူတာေရာက္ေတာ့ ည၉နာရီေလာက္ရွိၿပီ။
၁၉၈၂တုန္းကေပါ့၊ဇာတိၿမိဳ႕ေရၾကည္ကေနရန္ကုန္ကိုလာဖို႕ခုလို ကားလမ္းေတြမေပါက္ေသးတဲ့အခ်ိန္၊ ရထားႏွစ္တန္ သေဘၤာတစ္တန္စီးလာခဲ့ေတာ့လူေတြလည္းႏံုးခ်ိေနၿပီ၊ရထားေပၚကအထုပ္ေတြခ်၊ အေဖကကားသြားငွား၊ၿပန္လာေတာ့ေလးဘီးကားလို႕ေခၚၾကတဲ့mazda b600 ကားေလးေပၚမိသားစု၆ေယာက္နဲ႕ အထုပ္ေတြတင္လို႕ တည္းခိုမယ့္သရက္ေတာေက်ာင္းတိုက္၀န္းထဲက အုတ္ေလွခါးေက်ာင္းဆီ သြားခဲ့ၾကတာေပါ့၊ဒါရန္ကုန္မွာပထမဆံုးကားစီးဘူးတာပါ။
ေနာက္တစ္ေန႕မနက္ေစာေစာေရႊတိဂံုဘုရားသြားဖူးၾကေတာ့ သံုးဘီးကားေလးစီးလို႕၊ကၽြန္ေတာ္တို႕ ညီအကိုေလးေယာက္ေပ်ာ္လို႕၊နယ္မွာဒီလိုကားနဲ႕ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးသြားလို႕မွမရတာကိုး၊ေၿမာက္ဥကၠလာ ကဦးေလးအိမ္သြားေတာ့ သစ္သားဘတ္စ္ကားအိုၾကီးစီးလို႕၊ကားေတြကခုေလာက္မမ်ားေသးဘူး၊ မီးပြိဳင့္ေ၇ာက္လို႕ ကားေတြရပ္ေန၊မီးပိြဳင့္က အစိမ္း အ၀ါ အနီမီးလံုးေတြကိုေငးၾကည့္ၾက၊မီးပြီဳင့္က မစိမ္းေသးဘူးဒရိုင္ဘာက လီဗာကိုခပ္ၿပင္းၿပင္းနင္းထား ၊စိမ္းတာနဲ႕၀ူးကနဲေမာင္းထြက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြက ေတာ္လိုက္တာေနာ္ မီးစိမ္းမွာကိုကြက္ထိသိတယ္ေပါ့၊ကေလးဘ၀က အားက်ခဲ့ပံုမ်ား။ နယ္ကကားဆရာေတြနဲ႕ေတာ့ကြာပါ့ေပါ့၊နယ္မွာက ဂီယာတံကိုတုတ္ေထာက္ေမာင္းတဲ့ ကားေတြနဲ႕ ႀကီးၿပင္းခဲ့ရတာေလ။
တစ္ခါက ေရၾကည္ကိုလွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားေပးစက္ရံုလာေဆာက္တဲ့ ဂ်ပန္အင္ဂ်င္နီယာက သစ္သားေဘာ္ဒီနဲ႕ ဂီယာတုတ္ေထာက္ေမာင္းေနတဲ့ကားေတြကိုၾကည့္ၿပီး အမွတ္တရ ဓါတ္ပံုေတြရိုက္သြားတာၾကည့္ခဲ့ဘူးတယ္၊ သူတို႕မ်က္လံုးေတြက ထူးထူးဆန္းဆန္း စိတ္၀င္စားေနၾကတယ္။သူတို႕ဆီမွာမရွိေတာ့တဲ့ကားေတြကိုဒီလို ရေအာင္ေမာင္းေနၾကတာကို ထူးဆန္းလို႕ေပါ့။
ကေလးဘ၀တုန္းကေတာ့ လိုခ်င္တာကိုစိတ္နဲ႕အားလံုးရခဲ့တယ္၊အုန္းလက္တစ္ေခ်ာင္းဟာ ၿမင္းလည္းၿဖစ္၊ ႏြားလည္းၿဖစ္၊ငွက္ေပ်ာလက္ဟာေသနတ္ပဲ၊ဓါတ္ခဲနဲ႕လုပ္ထားတဲ့ကားဟာ ေမာင္းခ်င္တဲ့ေနရာေမာင္းလို႕ ရတယ္၊စာရြက္ေပၚမွာခဲတံနဲ႕ဆြဲထားတဲ့ကားေတြအမ်ားႀကီးပိုင္ခဲ့တာေပါ့၊
အေဖ့အသိတစ္ေယာက္ရဲ႕ဖင္မလီယာကားေလးနဲ႕ရန္ကုန္ၿမိဳကအႏွံ႕ေလွ်ာက္လည္ေတာ့ ေနာက္ဖံုးထဲမွာ ထိုင္ခဲ့ရတာေလးကလည္း အမွတ္ရစရာေပါ့၊ရန္ကုန္မွာဒီလိုကားတစ္စီးနဲ႕ေလွ်ာက္လည္ခြင့္ရတာ အဲ့ဒီ အခ်ိန္ကကံေကာင္းတယ္ေပါ့ေလ။ေနာက္အေဖ့မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ရဲ႕ေဒါ့ဂ်စ္ကားႀကီးနဲ႕က်ေတာ့ ပိုလို႕မွ ေပ်ာ္စရာေကာင္း၊ညီအကိုေလးေယာက္ ကားေပၚမွာေဆာ့လို႕၊ခုန္လို႕။
အေဖ့တပည့္တစ္ေယာက္ကားကေတာ့ အမိုက္စား၊အနက္ေရာင္ဆလြန္းကားၾကီးနဲ႕ပဲခူးလိုက္ပို႕၊ဘုရားစံုဖူး၊ သူေၿပာတာကေတာ့၀ယ္ထားတာမဟုတ္ဘူးတဲ့၊ငွားစီးတာဆိုလား၊အဲဒိအခ်ိန္ကထူးထူးဆန္းဆန္းစကားၾကားရတာေပါ့၊အဲ့သလိုငွားစီးလို႕ရတာကိုသိမွမသိတဲ့အရြယ္ေလ။
အမွတ္ရစရာေတြပါ၊မိသားစုေတြကိုသည္းခံၿပီး ဒီေလာက္ေမ်ာက္ရံႈးေအာင္ေဆာ့တဲ့ သားေလးေယာက္ကို တစ္ခ်က္မဆူဘဲ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အႏွ့ံလိုက္ပို႕ေပးတဲ့အေဖလည္းကြယ္လြန္ခဲ့တာ၁၆ႏွစ္ရွိၿပီ၊သတိရေနတုန္းပါအေဖ၊ ခုေနမ်ားအေဖရွိခဲ့ရင္ ယာဥ္ေၾကာဒီေလာက္ပိတ္ေနတဲ့ရန္ကုန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကိုဘယ္လို လိုက္ပို႕မလဲဆိုတာ သိခ်င္လိုက္တာ။
ကၽြန္ေတာ့္အထင္
 သားတို႕ေရ ကားစီးမယ့္အစား၊လမ္းေလွ်ာက္သြားၾကတာေပါ့  လို႕
ေၿပာမွာေသခ်ာပါတယ္…

ေသာ္ဇင္အုန္း
၃.၁၀.၁၉၉၉မွာကြယ္လြန္သြားတဲ့ခ်စ္ေဖေဖဦးတင္အုန္းကိုသတိရလ်က္

ထ/၂၀၀၈

ထ/၂၀၀၈

အက္ေဆးဖတ္ခ်င္တယ္ဆိုလို႕
ဒီလထုတ္ေလးတင္ေပးလိုက္ပါတယ္

ထ/၂ဝဝ၈
ေသာ္ဇင္အုန္း
သူတို႔လင္မယားႏွစ္ေယာက္နဲ႔ သားေလးဟာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ႏွေျမာတသစြာၾကည့္ရင္း က်န္ေနခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ဓာတ္ပံုတြဲ ႐ိုက္။ ကြၽန္ေတာ့္အေပၚမွာ ေဆာ့ကစား။ အတူေနခဲ့တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို ခ်စ္တ့ဲေကာင္းေလးကေတာ့ လက္ကေလးျပလို႔ ...
အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ၿပီဆိုေတာ့ ဂ်ပန္ကို ကြၽန္ေတာ္ေမ့ေတ့ေတ့။ ျပန္အစေဖာ္ၾကည့္ေတာ့ သေဘၤာေပၚကေန ရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္း ေျခခ်ခဲ့တာလည္း ခပ္ေရးေရး။ ပထမဆံုးေရာက္ခဲ့တာက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တစ္ေနရာက ေဘာ္ဒီ႐ံုေပါ့။ သေဘၤာေပၚက တင္တာ၊ ခ်တာမွာ နည္းနည္းပါးပါး ထိခိုက္မိေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို ပတ္တီးနည္းနည္း႐ိုက္ၿပီး ေဆးျပန္မႈတ္ၾကတာပါ။
''ဒါ က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္သြင္းလာတာေလ။sunny က စီရာရင္အရမ္းေပါ့တယ္။ ေမာင္းလို႔ေကာင္းတယ္ဗ်''
ပထမဆံုးပိုင္ရွင္ သေဘၤာကပၸတိန္က ဂုဏ္ယူဝံ့ၾ
ေမွာင္မဲမဲဂိုေဒါင္ထဲကို အလင္းေရာင္အၾကည့္ဝင္လာေတာ့ မ်က္စိေတြက်ိန္းစပ္သြားတယ္။
''မေန႔က အစ္ကိုဖုန္းဆက္လို႔လာတာ။ ဒီတစ္ေခါက္ျပန္လာရင္ ကားခ်ိန္းမွာမို႔ ွကညညပ ကို ထုတ္ခိုင္းလို႔ လာၾကည့္တာ''
ကားပြဲစားတစ္ေယာက္ရဲ႕ စကားသံနဲ႔အတူ ပိုင္ရွင္မိန္းမကိုပါ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။
''အစ္မကေတာ့ ဘာမွမသိဘူး။ မင္းအစ္ကိုေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္းေပါ့။ ကားကေတာ့ ျမင္တဲ့အတိုင္း မင္းအစ္ကို သေဘၤာတက္ သြားကတည္းက ဒီအတုိင္း ဂိုေဒါင္ထဲမွာထားတာ''
သိလုိက္ၿပီ။ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေရာင္းၾကေတာ့မယ္။ မသြားခ်င္ဘူး။ မသြားခ်င္ဘူး။ ဒီမွာပဲေနပါရေစ။ ကြၽန္ေတာ့္အသံကို ဘယ္သူမွ မၾကားၾကဘူးဗ်ာ ...။
ေနာက္ပိုင္ရွင္ကေတာ့ ခိုင္းသလားမေမးနဲ႔။ သူ႔လက္ထဲမွာ ေဘာ္ဒီ႐ံုႏွစ္ခါေရာက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ခႏၶာကိုယ္အႏွံ႔လည္း ခြဲစိတ္ရာေတြခ်ည္း။ ဂ်ပန္ကပါလာတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ပိုင္ခ်က္စီ နံပါတ္ေလးေတာင္မွRTA အထုထံလိုက္ရၿပီ။
ခိုင္းလို႔ဝေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေရာင္းျပန္ပါတယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေတာ္ေတာ္သက္သာပါတယ္။ ပိုင္ရွင္က ၇ ရက္တစ္ခါ ဆီသြားထုတ္ၿပီး ျပန္ေရာင္းတဲ့အလုပ္ပဲလုပ္တယ္။ အရင္ပိုင္ရွင္လက္ထဲမွာ မနားတမ္းသြားေနရတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ဟာ ခုေတာ့ ဇိမ္ကို က်လို႔။
''တစ္ခါတည္း စရံခ်လိုက္၊ ေနာက္ေန႔မွ ေငြေခ်ေပါ့။ ေတာ္ၾကာ သူမ်ားဦးသြားမယ္''
ပြဲစားႏွစ္ေယာက္နဲ႔ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ကြၽန္ေတာ့္ကို လိုက္ၾကည့္ေနတာ။ လူလတ္ပိုင္း လင္မယားကေတာ့ စိတ္ခုိင္မာပံု ရတယ္။ တျခားလူေတြလိုမဟုတ္ဘူး။ ၾကည့္တယ္၊ စဥ္းစားေနတယ္။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ခဏတုိင္ပင္တယ္။ ေနာက္ တစ္ထိုင္တည္းပဲ ဝယ္လိုက္ၾကတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးပိုင္ရွင္ဆီကို ေရာက္ခဲ့တယ္။ အဲဒီမွာ ေပ်ာ္စရာအေကာင္းဆံုး ဘဝကိုရရွိခဲ့ပါတယ္။ မနက္ မိုးလင္းရင္ ပိုင္ရွင္နဲ႔ သူ႔သားေလးက ကြၽန္ေတာ့္ကို အၿမဲေရခ်ဳိးေပး။ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္၊ အရမ္းဂ႐ုစိုက္ၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ဘဝ ရဲ႕ အေပ်ာ္ဆံုးအခ်ိန္ကေတာ့ ပိုင္ရွင္ရဲ႕ သားကေလးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ေဆာ့ကစားရတဲ့အခ်ိန္ေလးေတြပါပဲ။ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ျဖဴစင္ လြတ္လပ္တဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ ကြၽန္ေတာ့္ဘဝရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မွာ ထာဝရေမ့မရေတာ့တဲ့ လူသားစစ္စစ္ရဲ႕ အနမ္းေတြရရွိခဲ့တာ ေသ ေပ်ာ္ပါၿပီ။
''ငါတို႔က ပါမစ္ရလည္း သြင္းမွမသြင္းႏိုင္တာ။ ေရာင္းၿပီးေတာ့မွ တျခားဟာစဥ္းစားၾကတာေပါ့ကြာ''
ပိုင္ရွင္က သူ႔ဇနီးကို စကားေတြတတြတ္တြတ္ေျပာလို႔ ...။ မ်က္လံုးေလးကလယ္ကလယ္နဲ႔ သားငယ္ေလးက ထိုင္ေငးလို႔။ ျဖစ္ၿပီးရင္ ပ်က္ရတာပါပဲေလ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေက်နပ္ပါတယ္။ ဂ်ပန္ကထြက္လာၿပီးကတည္းက ပိုင္ရွင္အမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာင္းလာတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ဟာ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မွာ အၾကင္နာ၊ ေမတၱာအျပည့္ မိသားစုဆီမွာ ေနခဲ့ရလို႔ပါပဲ။
ဒီတစ္ခါေတာ့ ေနာက္ပိုင္ရွင္လက္ထဲမွာလဲ ေနစရာမရွိေတာ့ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္ဘဝက အရည္ႀကိဳအျဖစ္ ဇာတ္သိမ္းရေတာ့မွာ ပါ။ ဝယ္ေရာင္းသံသရာႀကီးထဲက ကြၽန္ေတာ္ထာဝရထြက္ခြာသြားခဲ့ၿပီေပါ့။ အားလံုးၿပီးဆံုးသြားခဲ့ၿပီေလ။
အခုခ်ိန္ဆုိ ဂ်ပန္မွာ ခ်ယ္ရီေတြပြင့္ေနေလာက္ၿပီေပါ့ ...။

Friday, August 21, 2015

လယ္သမားေတြဟာလည္ေနတယ္

က်ေနာ့္အဖိုးက
လယ္သမားစစ္စစ္
အဂၤလိပ္ေခတ္
ဂ်ပန္ေခတ္
အဂၤလိပ္ေခတ္
ဖဆပလ
ဗိုလ္ခ်ဴပ္က်ဆံုးသြား
ဦးႏုေနရာရ
လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲမ်ား
ဗိုလ္ေနဝင္းအာဏာခဏလႊဲ
ေနာက္ေတာ့ ထာဝရ
မဆလ အစိုးရ
တာဝန္ေၾကစပါးကို
အဖိုးတာဝန္ႏွစ္တိုင္းေၾက
၁၉၈၈ အေရးအခင္းႀကီးျဖစ္ေတာ့
ေရဒီယိုအစုတ္ေလးနဲ႕ အဖိုး
လယ္ကြင္းထဲကအဖိုးနဲ႕
တက္ၾကြေက်ာင္းသားက်ေနာ္
ညိေရာ
ေျမးေလးအဖိုးကျပည္သူပါ
ေကာက္ညွင္းေပါင္းေလးစား
ဦးရွင္ႀကီးပူေဇာ္
လယ္ထဲပ်ိဳးၾကဲ
စပါးရိတ္တဲ႔အခါ
တက္လာတဲ႔အစိုးရကို
ဝမ္းစာခ်န္ျပီးေပးလိုက္တာ
ခုေတာ့ လယ္ကြင္းေတြ
သူ႕ႏြားေတြ
သူ႕တင္းဂုတ္ေတြကို
အဖိုးစြန္႔ခြါသြားပါျပီ
ခု
အဖိုးခ်စ္တဲ႔ လယ္ကြက္ထဲမွာ
ေရေတြလႊမ္းေနျပီ
အဖိုးေျပာတဲ႔ဖင္ထဲရႊံ႔ဝင္မွ
ထမင္းစားရတဲ႔လယ္သမားေတြ
ဒုကၡသည္ုျဖစ္ေနၿပီ
အဖိုးေရ

Thursday, May 28, 2015

ငါဟာျပည္သူတစ္ေယာက္

စိတ္ဓါတ္က်ေနတဲ႔ စိတ္ကုန္ေနႀကတ႕ဲ
ဒီေန႕ေခတ္အေျခအေနကို
ဒီအေျခအေနထဲေနထိုင္အသက္ရွင္ေနရတဲ႔
ငါ
ကဗ်ာဆရာလဲ
မေရြးခ်ယ္ဘဲေနရ
သစ္ကုလားအုတ္လည္ပင္းရွည္ေတြနဲ႕
ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးရဲ႕လိုင္းကားကိုေမ်ာ္ေနရ
ေျခဖ်ားေလးေတြလွမ္းလွမ္းေထာက္ျပီး
ႀကည့္ေနႀကရ
လိုင္းကားလာလို႕တိုေဝွ႔ေနရာရေပမယ့္
ယာဥ္ေႀကာပိတ္ဆို႕
ငါတို႕ နိစၥဓူဝ
ပူေလာင္ စိတ္တို
ေခ်ြးထုတ္ခန္းသြားစရာမလို
ခႏၶာကိုယ္အႏွံ႕ ေခ်ြးသီးေခ်ြးေပါက္က်
လူလူခ်င္း ဘဝတူခ်င္းေဒါသထြက္ရ
ငါတို႕အစိုးရသစ္
ငါတို႕ဒီမိုကေရစီ
ငါတို႕၅ႏွစ္ျပည့္ေ့တာ့မည္
ငါတို႕ပစၥဳပၸန္ကသည္းခံရ
ငါးမ်ွားတံမွာ
အစာတပ္ျပီးမ်ွားသလို
ငါတို႔ဟာ အစာကိုဟပ္ေနႀက
ငါတိုဟပ္တဲ႔အနာဂတ္ဟာ
အာေခါင္ကိုစိုက္ေနမယ့္
ငါးျမွားခ်ိတ္လား

ငါ့ႏိုင္ငံေတာ္

ငါဟာ
ငါ့ေရွ႕ကသမိုင္းေတြနဲ႕
ငါ့ေရွ႕ကစာအုပ္ေတြနဲ႕
ငါဟာ
ငါအလြတ္က်က္ထားတဲ့စာမ်က္ႏွာနဲ႕
ငါႀကီးလာခဲ႔
ငါဟာ
ငါသိ ငါအနစ္နာခံ ငါေနရာမယူ
ငါေကာင္းခဲ႔ပါတယ္လို႕ထားလိုက္ပါေတာ့
ငါေကာင္းခဲ႔တယ္
ငါေကာင္းဖို႕လုပ္ေနတယ္
ငါဆိုတာ
ငါမေပ်ာက္ေတာ့
ငါမေပ်ာက္ခဲ႔ေတာ့
ငါဟာ
ငါထဲမွာပိတ္မိေနတယ္

Thursday, April 2, 2015

ည (6)

ေရထေသာက္တယ္
နာရီက၃တဲ႕
အင္တာနက္ဖြင့္ေတာ့
စစ္ေတြျဖစ္လို႕
ေသစာရင္းေတြတိုး
ႀကြက္ေပါက္ေလးက ငါ့ေရွ႕ျဖတ္ေျပး
ပဌာန္းရြတ္သံေတြႀကားနာေနရတယ္
အိပ္ေနသူေတြ
မအိပ္ႏိုင္သူေတြ
ငါတို႕ႏိုင္ငံအိပ္ခ်ိန္ သူတို႕ႏိုင္ငံ မနက္ခင္း
သတင္းကမၻ ာဆိုတာ
အပ်င္းမေျပပါ
စိတ္မခ်မ္းသာစြာ
ဒီအိုင္တီကမၻာ
ငါလူျဖစ္ရတာ
ဒီလိုလား

ငါ့ႏိုင္ငံေတာ္

ငါဟာ
ငါ့ေရွ႕ကသမိုင္းေတြနဲ႕
ငါ့ေရွ႕ကစာအုပ္ေတြနဲ႕
ငါဟာ
ငါအလြတ္က်က္ထားတဲ့စာမ်က္ႏွာနဲ႕
ငါႀကီးလာခဲ႔
ငါဟာ
ငါသိ ငါအနစ္နာခံ ငါေနရာမယူ
ငါေကာင္းခဲ႔ပါတယ္လို႕ထားလိုက္ပါေတာ့
ငါေကာင္းခဲ႔တယ္
ငါေကာင္းဖို႕လုပ္ေနတယ္
ငါဆိုတာ
ငါမေပ်ာက္ေတာ့
ငါမေပ်ာက္ခဲ႔ေတာ့
ငါဟာ
ငါထဲမွာပိတ္မိေနတယ္

Sunday, December 21, 2014

မ်က္မျမင္တစ္ေယာက္ ခြဲစိတ္ျပီးေနာက္မွာ ပထမဆံုး ျမင္ေတြ႕လိုက္ရတဲ႕ အရာ


ျမစ္ေတြေသာင္ထြန္းသလိုမ်ိဳး
ငါတို႕ဘဝေတြထဲမွာလဲ
အစာ အဝတ္ ေနရာ ပညာ
ေသာင္ေတြထြန္းေနခဲ႕တယ္
တစ္ဘက္မွာေသာင္ထြန္း
တစ္ဘက္မွာကမ္းျပိဳသလို
ငါတို႕ဘဝေတြ
ကမ္းျပိဳခဲ႕ရ
မိုးရာသီေရေတြႀကီးရင္
ျမစ္ေရစီးက စီးခ်င္ရာစီးသလို စီးသမို႕
ၿမစ္ေတြက္ိုခ်ိဳးတဲ႕
ျမစ္က်ိဳးအင္းေတြေပၚလာသလို
ငါတို႕ဘဝေတြ
ၿမစ္က်ိဳးအင္းျဖစ္ရ
ျမစ္ကပင္လယ္ဆီမေရာက္ခင္
ျမင္ျမင္ရာေျမျပင္ေပၚသူဝင္စီးသလ
ို
ငါတို႕ဘဝေတြ
ျမစ္ေရလႊမ္းသလို
ဘဝေတြလႊမ္းမိုးခံရ
ဘဝေတြက
ခုထိ
စာျပင္ဆရာျပင္ေနတဲ႕
သတ္ပံုအမွားထဲမွာ ေမ်ာ
ဖ်က္ရာၿပင္ရာ မွင္နီေတြရဲရဲနီေနတဲ႕
စာမ်က္ႏွာေတြပါ

ရန္ကုန္

စစ္မၿဖစ္ပဲ
အေၿပးအလႊား ေၿပးေနရတဲ့ၿမိဳ႕
အသက္ရႈဖို႕ထက္
အခ်ိန္ကို လုေနရတဲ့ၿမိဳ႕
ေငြဟာတန္ဘိုးရွိၿပီး
လူဟာတန္ဘိုးမဲ့ေနတဲ့ၿမိဳ႕
ကြမ္းေသြးေတြ
အမိႈက္ေတြ
ကားမီးခိုးနံ႕ေတြ
ယာဥ္ေႀကာပိတ္ဆို႕မႈေတြနဲ႕
လမ္းေႀကာင္းေတြရွိေနေသးတဲ့ၿမိဳ႕
လူသြားလမ္းေပၚမွာ
လူေတြလမ္းေလွ်ာက္လို႕မရတဲ့ၿမိဳ႕
ေရေၿမာင္းေတြကေရမစီးပဲ
လမ္းေတြေပၚေရစီးေနတဲ့ၿမိဳ႕
အတြင္းကိုမၿမင္ရတဲ့ကားနက္ႀကီးေတ
ခုထိ မင္းမူေနတဲ့ၿမိဳ႕
မီးခဏခဏပ်က္မယ္
စပယ္ယာေတြမိုက္ရိုင္းမယ္
ကားေတြအလုအယက္ေမာင္းမယ္
တပ္ပိုင္ေၿမဆိုၿပီး
ႏိုင္ငံၿခားသားေတြလက္ထဲ
ေၿမေတြေရာက္သြားတဲ့ၿမိဳ႕
ဘာသာစံုတယ္
လူမ်ိဳးစံုတယ္
တစ္ႏိုင္ငံလံုးရဲ႕ဗဟိုခ်က္မ
ေရႊတိဂံုရွိရံုနဲ႕
သူ႕ဂုဏ္ပုဒ္က ၿပီးၿပည့္စံုေနၿပီ
နန္းက်ဘုရင္တစ္ပါးကို
သူ႕ကိုခ်စ္တဲ့ၿပည္သူေတြနဲ႕
သူရဲေကာင္းေတြက
နန္းၿပန္တင္ဖို႕
အၿမဲႀကိဳးစားေနတဲ့
ၿမိဳ႕

ည(၁)

အိပ္မေပ်ာ္ဘူး
အိပ္မရဘူး
တိတ္လို႕
ၿငိမ္လို႕
ငါကအိမ္ထဲမွာ
စာဖတ္ခ်င္ဖတ္လို႕ရတယ္
တယ္လီဗီးရွင္းႀကည့္ခ်င္ႀကည့္လို႕ရတယ္
ဗိုက္ဆာလဲစားစရာရွိတယ္
သူတို႕ေတြ
ဒုကၡသည္စခန္းမွာ
ဘယ္လိုေနႀကပါလိမ့္
ငါ
စဥ္းစားေနမိ
(ေသာ္ဇင္အုန္း)
၂၂.၆.၁၄

ငါ

ေသမင္းဆိုတဲ႕ ႀကိဳးစကိုခ်ည္ရင္း
ေအာင္ျမင္ျခင္းဆိုတဲ႕ေတာင္ထိပ္မွာ
ငါတို႕အလံစိုက္
ခုထိ
ငါတို႕မိုက္တြင္းေတြရွည္လ်ား
ဘယ္သူမွႏိုင္မသြားတဲ႕
ရွင္ျခင္းမွာ
က္ုယ့္ကိုယ္ကို
သူရဲေကာင္းလို႕ထင
ဘယ္ေတာ့မွျပင္မရတဲ႕
ဒီေန႕ကမ႓ာ

Friday, June 6, 2014

သမၼတ



သမၼတ
၆လေလာက္ သမၼတလုပ္ႀကည့္ခ်င္တယ္
ဒီမိုကေရစီတိုက္ပဲြတြင္းမွာ
က်ဆံုးခဲ့ႀကတဲ့
ရဟန္းရွင္လူၿပည္သူအေပါင္းအတြက္
ဒီမိုကေရစီဗိမာန္ႀကီးတည္ေဆာက္ၿပီး
ေနာင္လာေနာက္သားေတြအတြက္
သမိုင္းမွတ္တမ္းအမွန္
ေရးမယ္
 သတ္ၿဖတ္ခဲ့တဲ့သူေတြကိုလဲ
စာရင္းၿပဳစုၿပီး
မွတ္တမ္းတင္ထားမယ္
 ၀န္ႀကီးေတြကို
သမိုင္းစာေမးပြဲစစ္ၿပီးမွခန္႕မယ္
ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ႕သမိုင္းအမွန္ကိုမွမသိတဲ့သူကို
၀န္ႀကီးခန္႕လိုက္ရင္
တိုင္းၿပည္ပ်က္မွာေပ့ါ

၆လေလာက ္သမၼတလုပ္ႀကည့္ခ်င္တယ္
က်ဳပ္တို႕ႏိုင္ငံကၿမစ္ေတြကို
ဘယ္ႏိုင္ငံကိုမွ
ေရာင္းမစားဘူး
 စာခ်ဳပ္ေတြေႀကာင့္ေလွ်ာ္ေႀကးေပးရမယ္ဆိုရင္
စစ္အသံုးစရိတ္ေလွ်ာ့ခ်ပစ္မယ္
သာမန္ၿပည္သူေတြနဲ႕
ဘာမွမဆိုင္တဲ့
ေဂါက္ကြင္းေတြေရာင္းလိုက္မယ္
 ေဂါက္မရိုက္ရလို႕မေနႏိုင္တဲ့သူေတြကို
ကဗ်ာေတြရြတ္ၿပီး
ေနတတ္ေအာင္သင္ေပးမယ္
 ကဗ်ာဆိုတာ
ကမၻာ့ရတနာေလ

၆လေလာက္သမၼတလုပ္ႀကည့္ခ်င္တယ္
က်ပ္သံုးသိန္းေက်ာ္လက္ေဆာင္လက္ခံလွ်င္
လာဘ္ေပးလာဘ္ယူသတ္မွတ္မည္
ဆိုတဲ့
ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕သတ္မွတ္ခ်က္ကို
ဖ်က္မယ္
တစ္က်ပ္စားလဲ အၿပစ္ပဲ
ႏွစ္က်ပ္စားလဲ အၿပစ္ပဲ
ဒီေလာက္ရွင္းေနတာကို
ရႈပ္ေအာင္လုပ္တဲ့စကား
သူဆင္းသြားရင္ယူသြားေတာ့
က်ဳပ္သက္တမ္းမွာ
ခင္ဗ်ားတို႕စကားေတြ
မသံုးဘူး

၆လေလာက္သမၼတ လုပ္ႀကည့္ခ်င္တယ္
 ၿပည္သူ႕အခြန္နဲ႕ခန္႕ထားတဲ့
၀န္ထမ္းေတြရွိရဲ႕သားနဲ႕
တစ္ခါလာလဲေကာ္မရွင္တစ္ခါလာလဲ
ေကာ္မရွင္ေတြဖဲြ႕ေနႀကတာေတြဟာ
အခ်ိန္ကုန္တယ္ေငြကုန္တယ္
က်ဳပ္သက္တမ္းအတြင္းမွာ
စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္
မဖဲြ႕ရ
 က်ေနာ္တို႕ကိုေရြးပါ မဲေပးပါၿပည္သူေတြအတြက္ပါဆိုၿပီး
လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ၿဖစ္လာတဲ့သူေတြ
ခုေတာ့
လႊတ္ေတာ္လဲမတက္
ၿပည္သူေတြနဲ႕လဲမေတြ႕
ဘာမွမလုပ္တဲ့အမတ္ေတြကို
ၿပည္သူေတြက တရားစြဲဆိုႏိုင္ခြင့္ဥပေဒ
ၿပဌာန္းႏိုင္ဖို႕
လႊတ္ေတာ္ကို သ၀ဏ္လႊာပို႕မယ္
 လႊတ္ေတာ္မွာ ဘာမွမလုပ္ပဲ
ထိုင္ငိုက္ေနတဲ့အမတ္ေတြကို
ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕
သင္ေသသြားေသာ္ ကဗ်ာကိုအလြတ္ရေအာင္က်က္ၿပီးရင္
စာသားတစ္လံုးခ်င္းရဲ႕
အဓိပါယ္ကိုေမးမယ



6လေလာက္သမၼတ လုပ္ႀကည့္ခ်င္တယ္
ခရိုနီေတြပိုင္တဲ့FMေတြ ရုပ္သံေတြ
ႏိုင္ငံပိုင္ဆိုေပမယ့္ ၿပည္သူေတြမပိုင္တဲ့
ႏိုင္ငံပိုင္သတင္းစာ ရုပ္ၿမင္သံႀကားေတြကေန
ကဗ်ာေတြေန႕တိုင္းရြတ္မယ္
ႀကည့္ရႈနားေထာင္တဲ့သူေတြကို
တိုက္တစ္လံုးကားတစ္စီး ေပးမယ္
ကဗ်ာကိုမႀကည့္နားမေထာင္တဲ့သူေတြကို
ဟန္းဖုန္းေတြစာခ်ဳပ္မခ်ဳပ္ပဲေပးမယ္
ကဗ်ာရြတ္သံကိုမုန္းတဲ့သူေတြကိုလဲ
အေရးမယူပါဘူး
ကဗ်ာကိုခ်စ္တတ္ေအာင္သင္ေပးမယ္
ကဗ်ာရြတ္သံဟာ
ဗံုးသံေသနတ္သံေတြထက္ေတာ့
သာယာပါတယ္ေနာ္

၆လေလာက္သမၼတ လုပ္ႀကည့္ခ်င္တယ္
တရုပ္ကိုပို႕တဲ့ ဓါတ္ေငြ႕ပိုက္လိုင္းကို
ခဏရပ္ၿပီး
ရခိုင္ေဒသတစ္ခုလံုးကို
လင္းထိန္ေနေအာင္ မီးေပးမယ္
 တစ္ႏိုင္ငံလံုး
ဘာသာေရးအၾကမ္းဖက္မႈေတြ
မရွိေစရ
 စစ္သားေတြကို
သီခ်င္းဆိုမလား ရုပ္ရွင္ႀကည့္မလား
ပန္းခ်ီဆြဲခ်င္ဆြဲ
ကဗ်ာေရးခ်င္ေရး
ေသနတ္အစား
လက္ေတာ့ေလးေတြ
တစ္ေယာက္တစ္လံုး၀ယ္ေပးမယ္
 ၿမစ္ဆံုကတရုပ္ေတြ
လက္ပန္းေတာင္းကတရုပ္ေတြကို
အိမ္ၿပန္နားခိုင္းလိုက္မယ္
 စကားေတြနဲ႕ ရမ္းကားေနတဲ့
၀န္ႀကီးေတြ
လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြကို
ႏြားႏို႕တိုက္ၿပီး
ေတာင္းပန္ခိုင္းမယ္
အနႏၵသူရိယအမတ္ၾကီးရဲ႕

မ်က္ေၿဖလကၤာကို
အလြတ္ရေအာင္က်က္ခိုင္းမယ္

ကဗ်ာကိုအလြတ္က်က္တာဟာ
တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္
သတ္ေနတာထက္ေတာ့
ေကာင္းတာေပါ့ေနာ္
(ေသာ္ဇင္အုန္း)